... acceptus , a, um, PAdj. m. Compar. u. Superl. (v. accipio), ... ... , gern gesehen, beliebt, erwünscht, angenehm (oft m. carus u. gratus verb., s. Deder. Dict. 1, ...
accentus , ūs, m. (accino), I) das Antönen, Blasen jmds., aëneatorum ... ... et varii, Fronto de orat. p. 158 N. – II) (gramm. t.t.) das Beitönen, als Überstzg. v. προςῳδία ...
accubitus , ūs, m. I) = accubitio (w.s.), Varr. de vit. P.R. 1, 28 (bei Isid. 20, 11, 16). Stat. Ach. 1, 109. – II) meton., der Platz ...
... den Verben abesse, distare u.a. (w.s.), u. bei procul, longe, prope u.a. (w.s.): u. so omnia auscultavi ab ... ... Ott in Fleckeisens Jahrbb. 1875. S. 794 f. u. S. 797. / ...
... ἀκίς, Spitze, deutsch Achel), Adj. m. Compar. u. Superl., scharf, schneidend, I) eig., von empfindlich ... ... leo acerrimus, Cornif. rhet. u. Nep.: bes. von hitzigen u. bissigen Jagd- od. ...
Accī , ōrum, m., röm. Kolonie im tarrakon. Hispanien ... ... Guadix el viejo, Itiner. Anton. p. 402. no. 1. u. 404. no. 6. Corp. inscr. Lat. 2, 3391. ... ... Inscr. – Plur. subst., Accītānī, ōrum, m., die Einw. von Acci, ...
... seinem Besuche behelligt, Cic. – m. bl. Acc. (s. Nipperd. Tac. ... ... erscheinen, ad hastam, Nep. u. Liv.: u. so ad illud scelus sectionis, Cic. ... ... noch, daß usw., Cic. u.a. (u. zwar ist accedit, quod = hierzu kommt ...
... Jordan zu Cic. Caecin. 8. p. 155; od. m. folg. ne u. Konjunktiv, nihil autem ... ... acciderit od. accidisset), d.i. α) mit u. ohne humanitus = ... ... acciderent, Caes. – 4) als gramm. u. rhet. t.t., einer Sache gleichs. noch ...
2. abs-que , Praep. m. Abl. u. Adv., fern von, I) eig.: absque omnibus ... ... hāc foret, wäre dieses einzige nicht, Ter.: u. so bl. absque te uno, Gell ... ... . – adverb., absque illud numen, Iul. Val.: m. folg. cum (wenn), ...
... hingelagert sein, lagern, hingestreckt liegen, I) im allg., m. Dat., quoi bini custodes semper accubant, Plaut.: u. absol., humi, Liv.: iuxta, Verg. – v. Weingefäßen, ... ... Tische auf dem lectulus liegen (s. ac-cumbo), in convivio, Cic.: epulo, Auct. itin. ...
acerbē , Adv. m. Compar. u. Superl. (acerbus), herb, nur übtr., I) aktiv = streng, mit Strenge od. Härte, unfreundlich, grausam (Ggstz. comiter, leniter), ac. ...
abitus , ūs, m. (abeo), I) der Fort-, Weggang, der Abzug, die Abreise (Ggstz. adventus), eius, Ter.: post abitum huius, Cic.: abitus hirundinum, Plin.: abitus retro, Rückzug, ...
... ab-nōdo , āvī, ātum, āre (ab u. nodus), t.t. der Gärtnerspr., abknoten, d.i. dicht am Stamme abschneiden u. den sitzenbleibenden Knoten ebenen, pampinus non abnodatus, Col. 4, 22, 4; u. so ib. 4, 24, 10 ...
acerbus , a, um, Adj. m. Compar. u. Superl. (v. 2. acer), ... ... acerbus, bitterer Tadler, Bekrittler, Hor.: acerbos e Zenonis schola exire, Sauertöpfe, Cic. – b) v. Lebl., u. zwar: α) von dem, was ...
acervus , ī, m. (viell. von acus, ceris), eine zusammengetragene, eine ... ... . 8, 4 (15), 11. – u.v. Leichenhaufen, insepulti acervi civium, Cic.: acervos immanes facere, ... ... . Cas. 126. Verg. georg. 1, 158 u. 185; Aen. 6, 504.
... u. Abraham indecl. u. Abrahamus , ī, m. u. Abram , ae, m. u. Abram indecl. (hebr. םהרבא), ... ... über die indekl. Form Abraham s. Charis. 94, 14 u. über die Form ...
... manus, Liv.: vix manus, Liv.: u. (vorklass.) m. Acc. eines Zustandes, ... ... Plaut.: amorem, Plaut. – gew. m. ab u. Abl. od. m. bl. Abl., ignem ab ... ... Suet. Tib. 23. – ε) m. folg. ne u. Konj., multum se ...
... , tis, Abl. auch abundanti, PAdj. m. Compar. u. Superl. (v. abundo), überflutend ... ... frumento et pecoribus, Curt.: absol., abundantissima cena, Suet.: u. prägn. v. Pers., vollauf habend, im Überfluß ...
... delectari inanibus rebus? Cic.: u. so absurdum est m. folg. Infinit., Cic.: ... ... est m. Infinit., bene dicere, Sall.: u.m. Dat., haud absurdum videtur propositi operis regulae paucis percurrere, quae etc., Vell. – m. ut u. Konj., Cassiod. ...
1. accēnsus , ī, m. (accenseo), I) u. zwar gew. Plur. accēnsi, ōrum, m., ... ... (weil der eigentliche Soldat Nebendienste nicht annehmen durfte), s. Non. 520, 6. Veget. mil. 2, 19 ...
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro