abscissē , falsche Lesart st. abscise, w.s.
Abantēus , -tiadēs , , -tias , , -tius , s. Abās.
Achillēa , -ēis etc., s. Achillēs.
Abȳdēnus , a, um, s. Abȳdus.
Acciānus , s. Attiānus unter Attius.
acclīvus , a, um, s. acclīvis /.
āctuāria , s. 1. āctuārius .
1. adauctus , a, um, s. ad-augeo.
Acchulla , s. Acilla.
Actiacus , a, um, s. Actium.
accersio , s. arcessio.
Acradina , s. Achradina.
Acrunoma , s. Acronoma.
ac-commodo (ad-commodo), āvī, ātum, āre, etwas ... ... etwas anpassen, anlegen, anfügen, aufsetzen, auflegen u. dgl., I) eig., insignia, Caes.: mit ad u. Akk. od. ...
ac-quiēsco (ad-quiēsco), quiēvī, quiētum, ere, bei od. nach etw. zur Ruhe kommen, Ruhe finden, I) körperl. ausruhen, a) v. leb. Wesen, ...
absolūtio , ōnis, f. (absolvo), I) das Loslösen = die Trennung, Scheidung, animae et corporis, Ambros. de bono mort. 8, 33. – II) übtr.: 1) die Befreiung, a) übh., ...
... ācrimōnia , ae, f. (acer), I) die Schärfe, a) im Geschmack, der scharfe ... ... rhet. 3, 26: im Handeln, patris vis et acr., Cic. I. Verr. 52. – v. Abstr., vis et acr. causae ...
... accūsātio , ōnis, f. (accuso), I) jede Anschuldigung, Anklage, Beschwerde, a) die ... ... Tac. hist. 3, 10. – b) übh.: Hannibalis, gegen H., Liv.: rhetorices, Quint. – II) meton., die ...
acerbitās , ātis, f. (acerbus), die Herbheit, I) eig.: 1) der herbe Geschmack unreifer Früchte, Cic. u. Plin. – meton., die unreifen, noch herben Früchte selbst, Pallad. ...
... sobrius), Auson. Griphus (XXVI) 1. p. 128, 11 Schenkl. - m. Genet., positorum ... ... 115: vini cibique, Auson. prof. (XVI) 5, 20. p. 58 Schenkl. – meton., prandium, ein einfaches (ohne ... ... geizig, Apul. dogm. Plat. 2, 15. p. 234 H.