abamita , ae, f. = avi amita, des Ahnesahns (abavi) Schwester, ICt. (das. auch amita maxima genannt).
ablūtor , ōris, m. (abluo), der Abspüler, Abwascher, Tert. poët. adv. Marc. 3, 221.
ab-nocto , āre (ab u. nox), auswärts übernachten, Sen. de vit. beat. 26, 6 u. Spät.
2. accendo , ōnis, m. (1. accendo), einer der (zum Kampf) anfeuert, Tert. de pall. 6.
accīsio , ōnis, f. (accīdo), das Abschneiden, Paul. Nol. ep. 23, 10 med.
accītio , ōnis, f. (accio), die Berufung, Plur. bei Arnob. 4, 12.
accessa , ae, f. (accedo), die Flut des Meeres, Serv. Verg. Aen. 1, 246.
1. abāctus , a, um, s. ab-igo.
Acarnān , ānis, s. Acarnānes.
ablātus , a, um, s. au-fero.
1. aborsus , a, um, s. ab-orior.
abdūmen , s. abdōmen /.
abnepus , s. abnepōs.
abalēno , s. abalieno /.
accerso , ere, s. arcesso /
acantha , s. 1. acanthus.
ab-erceo , s. ab-arceo.
ablacuo , s. ablaqueo /.
... Liv.: iumentum ex agmine, Liv.: alqm e sinu, alqm de matris complexu, Cic.: alqm de thalamis, ... ... a corpore se abstrahit, macht sich los, Cic.: u. so animus a corpore abstractus, Cic.: frumento ac commeatu abstractus, ... ... gerendis senectus abstrahit, läßt es nicht mehr kommen zur usw., Cic.: u. ohne Ang. wovon? ...
... gegen jmd. od. etwas eingenommen sein, m. ab u. Abl., ab hac domo, Titin.: a ... ... widersprechen einander, Liv.: m. bl. Abl. (s. Nipperd. zu Tac. ann ... ... .: nec abhorrebat moribus uxor, Flor.: u.m. bl. Dat., huic tam pacatae profectioni abhorrens mos, ...