adrēctus (arrectus), a, um, s. ar-rigo.
Abȳdēnus , a, um, s. Abȳdus.
Acciānus , s. Attiānus unter Attius.
acclīvus , a, um, s. acclīvis /.
āctuāria , s. 1. āctuārius .
adreptus (arr.), a, um, s. ar-ripio.
ad-nāvigo , s. an-nāvigo.
adulēsco , s. 2. adolēsco.
1. adauctus , a, um, s. ad-augeo.
ad-nāscor , s. agnāscor.
Acchulla , s. Acilla.
Actiacus , a, um, s. Actium.
accersio , s. arcessio.
Acradina , s. Achradina.
Acrunoma , s. Acronoma.
ad-rog... , s. arrog...
... re, Nep.: finis bonorum est adeptum esse omnia e natura et animo et corpore et vita, Cic.: quod adeptus est per ... ... 8, 15. – öfter Partic. adeptus, Sall. u.a. (s. Kritz u. Fabri zu Sall. Cat. 7, 3 ... ... Neue-Wagner Formenl. 3 Bd. 3. S. 23). – b) übh. etw. ...
... od. fletum, Cic.: peniculo seriem litterarum, Amm. – als t.t. der Schifferspr., remos, die R. abstreifen u. so zerschellen ... ... – b) übtr., etw. (Unangenehmes) benehmen, vertreiben (s. Oud. Schol. in ...
Adrūmētum (Hadrūmētum), ī, n. (Ἀδρούμητος, ... ... 2. – / Über die Schreibweise Adr. u. Hadr. s. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 311 (Hadr.).
abscessus , ūs, m. (abscedo), der ... ... fr.: abscessu longius ad meridiem (Ggstz. accessu propius ad septentrionem), v.d. Sonne, Lact. – meton., als mediz. t.t., ein Abszeß, Eitergeschwulst, Eitergeschwür, Cels.