āctuālis , e (actus), tätig, wirksam, praktisch, virtus, Macr.: philosophia, Isid.: nomen, ein Tätigkeit ausdrückendes, Isid.
absonāns , antis (absono), von etw. abtönend, d.i. einer Sache zuwider, nec abs. a iuris ratione, Instit. 2, 25.
accentor , ōris, m. (cantor), der mit andern die gleiche Stimme singt, Isid. 6, 19, 13 (neben succentor u. incentor).
ademptor , ōris, m. (adimo), der (Weg-) Nehmer, vitae (Ggstz. dator), Augustin. tract. in euang. Ioann. 116, 1.
accēnsor , ōris, m. (accendo), der Anzünder, lucernae, Augustin. in euang. Ioann. tract. 23, 3.
Absyrtos , ī, m. (Ἄψυρτος), ein Fluß in Illyrien, Lucan. 3, 190.
addictor , ōris, m. (addico), der Verurteiler, innocentium, Augustin, op. imperf. c. Iul. 1, 48.
adamātor , ōris, m. (adamo), der Liebende, Tert. de cult. fem. 2.
adauctor , ōris, m. (adaugeo), der Erhöher, Tert. de test. anim. 2.
Abantēus , -tiadēs , , -tias , , -tius , s. Abās.
Achillēa , -ēis etc., s. Achillēs.
Abȳdēnus , a, um, s. Abȳdus.
Acciānus , s. Attiānus unter Attius.
acclīvus , a, um, s. acclīvis /.
āctuāria , s. 1. āctuārius .
1. adauctus , a, um, s. ad-augeo.
Acchulla , s. Acilla.
Actiacus , a, um, s. Actium.
accersio , s. arcessio.
Acradina , s. Achradina.