dīreptus , Dat. uī, m. (diripio), das Plündern, praedonibus direptui esse, Spart. Sever. 19, 6.
dilophos , on (δίλοφος), mit doppeltem Büschel, ales, Mart. Cap. 2. § 177.
ablepsia , ae, f. (ἀβλεψία), die Verblendung, Serv. Verg. Aen. 7, 647.
caespito , āre (caespes), auf dem Rasen straucheln, Gloss. V, 177, 32 ›cespitat, cadit‹.
dēlāpsus , ūs, m. (delabor), der Abfall, Abfluß, aquae, Varro r. r. 1, 6. § 6.
arreptus , Abl. ū, m. (arripio), das Ergreifen, Vet. schol. ad German. Arat. 173.
ē-limpido (ex u. limpidus), āvī, āre, reinigen, Veget. mul. 1, 26, 2 u.a.
Cynapsēs , m., Fluß in Asien, der ins Schwarze Meer fließt, Ov. ex Pont. 4, 10, 49.
euripicē , ēs, f. (ευριπική), eine Art Binsen, Plin. 21, 119.
caliptra = καλύπτρα, eine Art Kopfhülle, Paul. ex Fest. 47, 5.
coēmptor , ōris, m. (coëmo), der Aufkäufer, testium, Apul. apol. 74.
de-oppilo , abrupfen, ausrupfen = παρατίλλω, Gloss. II, 397, 47.
exēmptor , ōris, m. (eximo), der Steinbrecher, Plin. 36, 125.
coryphia , iōrum, n., eine Art Purpurschnecke, Plin. 32, 84 u. 147.
ad-neptis , richtiger atneptis, is, f., die Ururgroßenkelin, ICt.
abneptis , is, f. = avi neptis, die Ururenkelin, Suet. Nero 35, 1.
Aesōpēus , - icus , - īus (- ius ), s. Aesōpus.
cōlīphia , ōrum, n., s. cōlȳphia.
dēpopulo , āvī, āre, s. dē-populor /.
ex-vapōro , āre, s. ē-vapōro.