bacchātor , ōris, m. (bacchor), der Schwärmer, Tober, et falsoris prodentur insidiae et brevitate temporis forte constringitur insania bacchatoris, Zacch. 3, 8.
commovēns , entis, PAdi. m. Compar. (commoveo), bewegend, ergreifend, sed hoc castigandi genus commoventius visum, Sen. contr. 2, 6 (14), 11.
ampliātor , ōris, m. (amplio), der Mehrer, civium, Inscr. numm. b. Eckhel doctr. numm. vet. 3, 12: populi, Augustin. serm. 109, 2.
Andrōnius , a, um, vom (Arzte) Andron benannt, des Andron, medicamentum, Cels. 6, 14. Scrib. 225; dass. subst. bl. Andrōnium, Scrib. 232.
asymmeter , tra, trum (ἀσύμμετρος), unsymmetrisch, Boëth. Aristot. anal. pr. 1. p. 487 u.a.
barbarizo , āre (βαρβαρίζω), barbarisch reden, Boëth. Aristot. elench. sophist. 1, 3. p. 734.
alteritās , ātis, f. (alter), die Anderheit, andere Wesenheit, Boëth. inst. arithm. 2, 28 u.a. Spät.
assūmptus (adsūmptus), ūs, m. (assumo), die Annahme, Plur. bei Boëth. in Porphyr. 1 extr.
cistārius , ī, m. (cista), der Kistenbewahrer, c. a veste forensi, Corp. inscr. Lat. 6, 5193.
certātīve , Adv. (2. certo), um Streit zu erregen, Cassiod. hist. eccl. 1, 11.
colligāte , Adv. (colligatus), verbunden, colligatius, Augustin. de doctr. Christ. 1, 28.
captātēla , ae, f. (capto), die Anlegung, pallii, Tert. de pall. 5 in.
abstantia , ae, f. (absto), die Entfernung, der Abstand, Vitr. 9, 1, 11.
2. analyticē , Adv. (analyticus), analytisch, Boëth. herm. pr. 2, 10.
... primum universum argumentum (Gesamtdarstellung) sententiamque audite, Cic.: sunt certe in columnarum spiris insculptae nominum eorum argumento (zur Andeutung ihrer N.) ... ... Sen.: argumenta potentissima, Quint.: immane bellicae civitatis arg., Vell.: arg. laeti animi, Ov.: arg. voti potentis, Ov.: amoris est ...
caerimōnia (caeremōnia), spätlat. cēremōnia, ae, f., die ... ... Cic.: deorum, Cic. – II) die man jmdm. zollt, 1) abstr., die Ehrfurcht, heilige Scheu, summā religione caerimoniāque sacra conficere, ...
con-celebro , āvī, ātum, āre, etwas ... ... aquarum, Lucr.: mare navigerum, Lucr.: terras (mit Geschöpfen), Lucr.: suavi cantu omnem plateam hymenaeo, mit angenehmem Flötenspiel dem Hochzeitsgotte beleben, Plaut. – ... ... litteris eius diei victoriam, Caes.: genium ludis et choreis, Tibull.: levia carmina cantu, Lucr.
causātīvus , a, um (causa), I) ursächlich, vis ... ... 7. § 731: origo, Chalcid. Tim. 23: persona (verbi), die erste P., Prisc. 8, 66: et est το αἴτιον, id est causativum ...
co-horrēsco , horruī, ere, zusammenschauern vor Frost usw ... ... cohorrui primo, Cic.: cohorruit corpus, Val. Max.: memorante quodam de Cassii Brutique exitu cohorruit, Suet.: quem ut (wie) agnovi, equidem cohorrui, Cic.: ...
circum-volo , āvī, ātum, āre, etw. umfliegen, ... ... alqm, Iustin.: alqm saepius, Suet.: navem, Plin.: c. spem suam (Beute), Ov.: c. sedem illam, Quint.: remos plausis alis, Ov.: c ...
Buchempfehlung
Die beiden Schwestern Julchen und Lottchen werden umworben, die eine von dem reichen Damis, die andere liebt den armen Siegmund. Eine vorgetäuschte Erbschaft stellt die Beziehungen auf die Probe und zeigt, dass Edelmut und Wahrheit nicht mit Adel und Religion zu tun haben.
68 Seiten, 4.80 Euro