euschēmē , Adv. (ευσχήμως), mit stattlichem Anstand, Plaut. mil. 213 u. trin. 625.
tridacna , ōrum, n. (v. τρί, ter u. δάκνω, mordeo), eine Art Austern, Plin. 32, 63.
Aebūtius , ī, m., ein röm. Familienname; dah. Aebūtius , a, um, äbutisch, eines Äbutius, lex, Cic. u.a.
blactero , āre, bla bla schreien, v. Frosche, Sidon. ep. 2, 2, 14. Eucher. intell. spirit. 1. Vgl. blatero no. II.
dēstitor , ōris, m. (desisto), einer, der von etw. absteht, Iulian. epit. nov. 51. § 192.
haustrum (austrum), ī, n. (haurio), die Schöpfmaschine, das Schöpfrad (s. Non. 13, 5), Lucr. 5, 515.
Obuculum , ī, n., Stadt in Hispania Baetica am Bätis, j. Monclova, Auct. b. Alex. 57, 3.
screātus , ūs, m. (screo), das Räuspern, screatus abstine, Ter. heaut. 373.
fulgēsco , ere (fulgeo), blitzen, schimmern, Firm. math. 1, 10, 4. Not. Tir. 72, 14.
Acinippo , Stadt in Hispania Baetica, j. Ruinen auf einem Berge bei Ronda la Vieja, Plin. 3, 14.
ostrifer , fera, ferum (ostreum u. fero), Austern bei sich führend, austernreich, Verg. u.a.
fulgurio , īvī, īre (fulgur), blitzen, fulgurivit Iuppiter, Naev. tr. 14.
pictilis , e (pictus), gestickt, balteus, Apul. met. 10, 18.
Arātaeus , a, um, falsch st. Arateus, w. s.
Basculus , s. Bastulī.
blattero , s. 1. blatero.
... consules de provinciis suis praetorumque rettulerunt, Liv.: sortiri provincias (inter se), Liv.: parare, comparare provincias inter se, Liv.: partiri provincias, Liv.: pr. alci e venit, Liv.: crescentibus iam provinciis et latius patescente imperio, Liv. – so v. der Jurisdiktion des Prätors, pr. urbana et peregrina, des Prätor urbanus ...
... . – b) die Bitterkeit des Gemüts, das bittere Gefühl, das aus Kummer usw. entspringt, cum illarum frons hilaris multis intus amaritudinibus sit referta, manchen bittern Kummer in sich verschließt, Val. Max. ... ... Bitterkeit der Rede, des Witzes, das Bittere, Kränkende, verborum, Sen. rhet: verborum ...
... Auftreten, der feine Anstand, in bezug auf Pers.u. pers. Eigenschaften, verb. ... ... elegantiarum omne genus referti, Gell. 19, 4, 1: vocum verborumque elegantias sectari, feine Wahl in Worten u. Ausdrücken, Gell. 2, 9, ...
precārius , a, um (precor), zum Bitten gehörig, I) im allg., bittend, Bitt-, precariis verbis (Ggstz. directis verbis) uti, ICt.: precariis verbis = bittweise, ICt. – II) insbes., auf ...