anteloquium , ī, n. (ante u. loquor), I) ... ... das Recht zuerst zu reden, das Vorwort, Macr. sat. 1, 24. § 21. u. 7, 4. § 2. ...
Argyrotoxus , ī, m. (ἀργυρότ ... ... 958;ος), mit silbernem Bogen, Beiname Apollos, Macr. sat. 1, 17, 47 (ed. Ian griech. geschr.).
circumflexē , Adv. (circumflexus v. circumflecto), zirkumflektiert, promere tertiam syllabam, Gell. 4, 7, 4: syllabam enuntiare, pronuntiare, Porphyr. ad Hor. carm. 4, 9, 1 u. sat. 1, 1, 1.
cincinnulus , ī, m. (Demin. v. cincinnus), das Haarlöckchen, Varr. sat. Men. p. 184, 1 ed. Riese (die Hdschrn. u. Bücheler no. 375 cincinni).
crēbrinōdus , a, um (creber u. nodus), dicht beknotet, arundo, Varro sat. Men. 578 (nach Haupts Verbesserung, s. opusc. 3, 357).
dentharpaga , ae, f. (dens u. ἅρπαξ), ein Werkzeug zum Zahnausreißen, der Zahnbrecher, Varro sat. Men. 441.
cōnsīgnātor , ōris, m. (consigno), der Besiegeler, Beglaubiger einer Urkunde, Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 69.
affectuōsus (adf.), a, um (2. affectus), neigungsvoll, liebevoll, zärtlich, Macr. sat. 2, 11, 5 u.a. Spät. Vgl. affectiosus.
amārulentus , a, um (amarus), bitter, voll Bitterkeit in der Rede, Timon, Gell. 3, 17, 4: dicacitas, Macr. sat. 1, 7, 2.
compellātor , ōris, m. (2. compello), einer, der jmd. schilt, Porph. Hor. sat. 2, 1, 22.
cōnfamulāns , antis (con u. famulor), zugleich dienend, Macr. sat. 1, 17, 69.
cōnfluentia , ae, f. (confluo), der Zusammenfluß, Macr. sat. 7, 4, 20.
cupīdināriī , nach Hauthal = nebulones, Acro Hor. sat. 2, 3, 134.
con-tremulus , a, um, erzitternd, erbebend, Varro sat. Men. 400.
antesīgnānus , ī, m. (ante u. signum), als ... ... der ersten Schlachtreihe, weil sie beim Angriff vor die signa traten, Varr. sat. Men. 21. Liv. 22, 5, 7: dann leicht bewaffnete Legionssoldaten ...
Dios balanos od. - us , ī, m. (Δ ... ... glans, zsgzg. iuglans, s. Cloat. Ver. b. Macr. sat. 2, 14. § 4), eine Art eßbarer Kastanien, vermutlich die ...
disparilitās , ātis, f. (disparilis), die Ungleichheit, Unähnlichkeit, Verschiedenartigkeit, rerum, Buntscheckigkeit, Gell. praef. § 3. Macr. sat. praef. § 3: formationis, Gell. 6 (7), 3, 47: ...
cōnscrībillo , āvī, āre (Demin. v. conscribo), bekritzeln, eas (tabulas) Herculis athlis, Varr. sat. Men. 76: figmentis caelum, ibid. 280: scherzh. übtr., ne manus mollicellas inusta turpiter tibi flagella conscribillent, mit Striemen bedecken, ...
cucurbitīnus u. cucurbitīvus , a, um (cucurbita), ... ... pirum, Cato r. r. 7, 4 K. Cloat. bei Macr. sat. 2, 15, 6: cucurbitiva ficus, Cloat. bei Macr. sat. 2, 16, 1.
argūmentōsus , a, um (argumentum), I) reich an Stoff, Quint. 5, 10, 10. – II) reich an Beweisen, ... ... . 9, 9; carm. 2, 175: v. Pers., Acro Hor. sat. 2, 3, 70.
Buchempfehlung
Der Schluß vom Allgemeinen auf das Besondere, vom Prinzipiellen zum Indiviudellen ist der Kern der naturphilosophischen Lehrschrift über die Grundlagen unserer Begrifflichkeit von Raum, Zeit, Bewegung und Ursache. »Nennen doch die Kinder zunächst alle Männer Vater und alle Frauen Mutter und lernen erst später zu unterscheiden.«
158 Seiten, 8.80 Euro