... Liv. 31, 47, 4: c. esse ( auch alci), unbekannt sein, Komik. u. Liv. 5 ... ... Acc. u. Infin., nec tamen Christum clam fuit esse deum, Sedul. 3, 273. – II) ...
... a, um, ausgehöhlt, hohl, rupes, Verg.: cortices, Verg.: dentes, Col.: ... ... ex arboribus, Liv.: vas ex lapide, Plin.: lintres arbore, Verg.: tegmina capitum, Verg.: summa laquearia citro et ebore curiose cavata, Apul.: urna faberrime cavata, Apul.
Cēȳx , ȳcis, Akk. ȳca, m. (Κήϋξ), ... ... seiner Gemahlin in den Eisvogel (er in den männlichen, sie in den weiblichen) verwandelt, Ov. met. ... ... (Ggstz. halcyones, die weiblichen), Plin. 32, 86.
cīlo (cillo), ōnis, m., einer, der an beiden Seiten ... ... hat, der Spitzkopf, Charis. 102, 1. Paul. ex Fest. 43, 10. Caper (VII) 97, 17 u. ... ... . = cinaedus, Ps. Cic. decl. in Sall. 6, 18.
buda , ae, f., in der Vulgärspr. = ulva, Schilfgras, Anthol. Lat. 95, 2 (1119, 2). Augustin. ep. 88, 6. Donat. ad Verg. Aen. 2, 135.
chūs , m. (χο8166;ς) = congius, Auct. carm. de pond. et mens. 70.
... Umsturz, Sturz, vehiculi, Plin.: equi, Spart.: gravi casu concĭdere, Phaedr.: ad casum ... ... fortunā, Cic.: evenire non temere nec casu, Cic.: sive casu sive consilio deorum, Caes.: seu sponte seu quolibet ... ... Ptolemaeum cenavi, Cic.: ibi casu rex erat Ptolemaeus, Caes.: casu accĭdit, ut etc., Nep ...
... de suo et de uxoris interitu, sich laut beklagen über usw., Cic. – ... ... omnes Prehende furem! clamant, Petr.: pari voce clamatum est Ad arma! Flor.: clamabit enim Pulchre! Bene! Recte! Hor.: clamans ...
... , Liv.: fluvius ab tergo; ante circaque velut ripa praeceps oram eius omnem cingebat, Liv.: quattuor ... ... sein, qui c. sunt, Liv.: quod c. muri erat, Liv. – Auch häufig ... ... , Liv.: c. lucem, Suet.: c. septimum diem, Cels.: c. tempora illa, ...
... Suet.: T. Agusius comes meus fuit illo miserrimo tempore, Cic.: age age, absolve ... ... alci, Ov. – dare (alci) comitem, Curt.: alqm od. se comitem ... ... , Catull.: quorum comes in provincia fuit, Suet. – als auch in der august. Zeit ...
... unschuldig, I) im allg.: c. agere aetatem suam, Plaut.: caste et integre ... ... religiös, heilig, c. ad deos adire, Cic.: haec omnia pure atque caste tribuere deorum numini, ... ... ) in bezug auf den Stil, rein = frei von Barbarismen, caste ...
caupo (cōpo), ōnis, m., I) = ... ... Straße verkauft), caupones patagiarii, Plaut.: propolae et caupones, Salv.: copo de via Latina, Cic.: malignus, perfidus ... ... devertere, Cic.: coponem defraudare, Varr. fr.: copo, computemus, Wirt, wir wollen zusammenrechnen, ...
... . eines (verlorenen) Gedichts über Herkules, wahrsch. nach griech. Quellen, Ov. ex Pont. 4, 16, 7. – II) M ... ... ., Vopisc. Car. 1 sqq. Aur. Vict. epit. 39. Eutr. 9, 18. – III) T. ...
... Kasten, zu Kleidern, Büchern, Geld, Obst usw., Varr. LL. 8, 79 u. 9, 74. Cic. Verr. 3, 197. Hor. ep. 1, 17, 54. Ov ... ... . 91, 24). Cornif. rhet. 1, 21. Plin. 33, 31 ( wo cistae suffragiorum ...
... .: A) t. t. der Astrol., Plur. Chēlae, ārum, f., eig. die ... ... 3, 25; u. (weil diese bis in das Gestirn der Wage hinüberreichen) meton. = die Wage, Cic. poët., Verg. u.a. – B) ...
... ingredi, Acc. fr.: incedere viā, Plaut.: iter caute diligenterque facere, Caes.: caute pedetemptimque dicere, Cic.: eo mi abs te caveo cautius, Plaut.: cautius vivere, Cic.: cautissime navigare, Cic.; cautissime tractare alqd, Cic.: cautissime agere, Plin.
Carpī , ōrum, m. (Καρπο ... ... dem vicus Carporum (j. Karpfen od. Karpona, nach Reich.), Eutr. 9, 25. Capit. Maxim. et Balb. 16, 3. Lact. de mort. pers. 4, 3 u.a. – Dav. Carpicus ...
... einzufügen, Varr. LL. 5, 135 (anders Paul. ex Fest. 39, 4). – b) des Himmels, Enn. ... ... Varr. LL. 5, 31. Diom. 365, 18. Paul. ex Fest. 39, 5.
chēmē , es, f. (χήμη), II) ... ... die Gienmuschel, Plin. 32, 147. – II) ein Maß für Flüssigkeiten, ein Drittel des mystrum, Auct. carm. de pond. 78. – Nbf.
chalo (calo), ātus, āre (χαλάω), herablassen, Vitr. 10, 8 (13), 1 (Rose mit den Hdschrn. ... ... in. (die Hdschrn. calant). Corp. inscr. Lat. 4, 2021 (wenn es dort nicht = calare, rufen).
Buchempfehlung
Während seine Prosa längst eigenständig ist, findet C.F. Meyers lyrisches Werk erst mit dieser späten Ausgabe zu seinem eigentümlichen Stil, der den deutschen Symbolismus einleitet.
200 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro