coctilīcius , a, um (coctilis), zum rauchfreien Holz gehörig, taberna, Capit. Pert. 3, 3 P. (aber s. coāctiliārius).
con-cūriālis , is, m., aus derselben Kurie, Corp. inscr. Lat. 9, 1681 (a. 257). Papyr. Marini 79, 24 (a. 557).
com-mūniceps , cipis, m., aus demselben Munizipium, Corp. inscr. Lat. 3, 3285: c. noster, Augustin. conf. 6, 14.
cēnāculātus , a, um (cenaculum), mit einem obern Stockwerke versehen, domus, Marini papyr. dipl. 123, 12.
bestiāliter , Adv. (bestialis), wie wilde Tiere, Augustin. de nuptt. et concup. 1, 4, 5.
columniacus , a, um (columna), säulenförmig, lapis, Gromat. vet. 242, 8.
additāmentum , ī, n. (addo), die Zugabe, ... ... Aurel. 47, 2: pretii, Apul. met. 9, 6: aedium (hortus), Papin. dig. 34, 91. § 5: sine additamento huiuscemodi dierum, Cod. ...
aspernābilis , e (aspernor), verächtlich, Acc. tr. 555 ... ... 16, 8, 16; 20, 1, 10 u. Spät.: moribus aspernabilis, Capit. Maxim. et Balb. 6, 2. – Compar., quid stercore aspernabilius, ...
antichthones , um, m. (ἀντίχθο ... ... u. 1, 9, 4 (1. § 54). Plin. 6, 81. Ampel. 6, 1. Censor. fr. 2, 4.
ātricapillus , a, um (ater u. capillus), mit schwarzem Haarbüschel (auf dem Kopfe), Paul. ex Fest. 124, 15. Vgl. Gloss. ›atricapillus, μελαγκόρυφος, μελάνθριξ‹.
Caesia Silva , ein Wald im alten Germanien, der j. »Häserwald« zwischen Lippe und Yssel, Tac. ann. 1, 50.
aspīrāmentum , ī, n., der Hauch, Gloss. III, 426, 38 ›aspir., πνοή, αὔρα‹.
capitilavium , ī, n. (caput u. lavo), die Kopfwaschung, im Volke Name des Palmsonntags, Isid. 6, 18, 14.
com-particeps , cipis, mitteilhaftig, Eccl.
coāctiliārius , a, um (coactilis), zum Filzwalker (Filzmacher) gehörig, Filzwalker-(Filzmacher-), coactiliariam tabernam exercere, Capit. Pert. 3, 3 Iord. (nach Scaligers u. Mommsens sicherer Verbesserung). – subst., coāctiliārius, ī, m. = πιλοποιός, πιλωτοποιός (Gloss ...
administrātor , ōris, m. (administro), der Verwalter, Leiter, adm. quidam belli gerendi, Cic. de or. 1, 210: ... ... . 3, 4, 10: insbes., der Statthalter, administratores Maximini, Capit. Maximin. 15, 4.
ātrāmentārium , ī, n. (atramentum), das Tintenfaß, ... ... 2 u. 3 11 (als Übersetzung des hebr. תסק). Vgl. Caper (VII) 108, 3 u. Gloss. ›atramentarium, μελανδόχιον‹.
condīmentārius , a, um (condimentum), zum Gewürze gehörig, cepae, Plin.: genus, Plin. – subst., a) condīmentārius, ī, m., der Gewürzkrämer, bildl., Tert. de anim. 23. – b) condīmentāria, ōrum, n ...
bibliothēcālis , e (bibliotheca), zur Bibliothek gehörig, thesaurus, Bücherschatz, Sidon. ep. 8, 4: copia, Mart. Cap. 2. § 139.
anacephalaeōsis , Akk. in, Abl. i, f. ( ... ... Rekapitulation (rein lat. rerum repetitio et congregatio, recapitulatio), Mar. Victorin. expos. in II. rhet. Cic. 2, 48. Fortunat. art. rhet. ...
Buchempfehlung
Die zentralen Themen des zwischen 1842 und 1861 entstandenen Erzählzyklus sind auf anschauliche Konstellationen zugespitze Konflikte in der idyllischen Harmonie des einfachen Landlebens. Auerbachs Dorfgeschichten sind schon bei Erscheinen ein großer Erfolg und finden zahlreiche Nachahmungen.
640 Seiten, 29.80 Euro