antioper , Gloss. II, 17, 4 ›antioper προ τούτου ‹; vgl. Bücheler in Wölfflins Archiv 1, 102.
antiscia , ōrum, n. = loca, quae a quattuor punctis cardinalibus aequaliter distant, Firm. math. 2. praef. p. 15. lin. 23 u. 37.
altellus , ī, m. = altus (aufgezogen) in tellure, Romulus, Paul. ex Fest. 7, 10. Vgl. Löwe Prodr. p. 12.
altipeta , ae, c. (alta petens), hochstrebend, Paul. Nol. ep. 12, 9 cod. Paris. (zwei andere codd. haben altipetax).
artuātim , Adv. (artuatus), gliedweise, Firm. math. 7, 1. p. 195, 3. Firm. de err. prof. rel. 2. § 2.
āctiōsus , a, um (actio), vielbewegt, tätig, Cassiod. var. 11. praef. p. 160, a (ed. Garet).
2. antārius , a, um (ante), vor der Stadt, bellum, Paul. ex Fest. 8, 8. Serv. Verg. Aen. 11, 156.
antidhāc , Adv., alt für antehac, Plaut. Amph. 711; Bacch. 539. Komik. b. Varr. sat. Men. 8.
altifico , āre (altus u. facio) = ὑψόω, erhöhen, Itala Ioann. 12, 34.
ante-volo , āre, voranfliegen, mit Acc., agmen, Sil. 12, 600: currum, Stat. Theb. 3, 427.
asteriās , ae, m. (ἀστερίας) eine Art Reiher, Plin. 10, 164.
1. asterion , ī, n. (ἀστέριον), eine Art Spinnen, Plin. 29, 86.
anterius , Adv. (anterior), früher, Sidon. ep. 2, 9: anterius solito, (Iuvenc.) in exod. 162.
anthinus , a, um (ἀνθινός), aus Blumen, mel, Plin. 11, 34.
aptitūdo , inis, f. (apto), die Brauchbarkeit, Boëth. anal. post. 64, 752 D.
āctōrius , a, um, (ago) zur Tätigkeit bestimmt, Tert. de anim. 14.
astercum , ī, n., Rebhühnerkraut (rein lat. urceolaris herba), Plin. 22, 43.
antrālis , e (antrum), hohl, Schol. Hor. carm. 3, 13, 14.
ante-dīco , richtiger getrennt ante dico, s. ante u. dico.
altertra = alterutra, nach Paul. ex Fest. 7, 15.