... .: arma ab aliis posita, ab aliis erepta, Cic.: verb. ubi aliquid ereptum aut ablatum a ... ... werden, uxorem sibi fato ereptam, Liv.: matre mihi ereptā, Quint.: in flore aetatis ereptus rebus humanis, Curt.: in ipso robore aetatis eripior, Curt.: mihi quidem Scipio, quamquam est subito ereptus, vivit ...
... p –, Gestalt, Schönheit, persisch karp, Körper), der Körper, die materielle Substanz, ... ... ., 1) als tierischer Körper, Leib, Acherusia templa, quo neque permanent animae, ... ... auch deutsch zuw. ein Körper, 1) der Körper eines Schiffes, das ...
coepio (arch. coipio), coepī, coeptum, coepere ... ... coeptā luce, Tac.: nocte coeptā, Tac.: coeptā hieme, Tac. – m. ab ... ... coepit glandis, Lucr.: quoniam coepit Graecorum mentio, Iuven.: ubi silentium coepit, Sall.: ubi dies coepit, Sall.: cum ver coepit, ...
... ebener Boden, feratur eloquentia non semitis, sed campis, Quint.: velut campum nacti expositionis, Quint. – II) insbes ... ... berühmteste dieser Plätze war der Campus Martius, auch bl. vorzugsw. Campus gen. (s. ... ... libere, Cic.: honoris et gloriae campus, Plin. pan.: hinc rhetorum campus de Marathone etc., Cic. ...
compos , potis (com u. potis), einer Sache ... ... probri c., Naev. fr.: culpae compotem esse, Schuld haben, Plaut.: sceleris compotem esse, das Verbrechen wirklich begehen, Quint. – m. Abl., magnis compos et multis malis, ...
... a) leb.Objj.: sociam te mihi adopto, Plaut.: sibi alqm patronum od. defensorem, Cic.: se alci, ... ... hatte, Cic.: frater, pater adde: ut cuique aetas, ita quemque facetus adopta, adioptiere ihn (nimm ihn durch die schmeichelnde Anrede »lieber Bruder! ...
cuspis , idis, f. (Etymologie unsicher, s. Walde ... ... Dreizack des Neptun, vollst. cuspis triplex, Ov.: deus aequoreas qui cuspide temperat undas, ... ... 4. – e) das männliche Glied, coleata cuspis, Pompon. com. 69.
... Acc. tr. 51: hospes amica, Ov. fast. 6, 510: hospes Aurora, Stat. Theb. 6, 272: Thebais hospes, Sen Agam. 318: hospes tua, Apul. met. 2, 6. ... ... 110 (aber Gloss. II, 378, 2 ξένος hospes, nicht hospis).
crypta , ae, f. (κρύπτη ... ... der Tunnel unter den Felsen zwischen Neapel und Posilippo, jetzt Grotte von Posilippo, Sen. ep. 57. ... ... . 23, 319. – / arch. Nbf. crupta, Corp. inscr. Lat. 1, 1147 u. 9, ...
Delphī (Delfī), ōrum, m. (Δελφ ... ... 972;ς), delphisch, tellus, Delphi, Ov.: Apollo, Enn., Plin. u. Min ... ... Men. 320. – C) Delphicola , ae, m. (Delphi u. colo), Delphi bewohnend, Beiname Apollos, Auson ...
inopia , ae, f. (inops), I) die ... ... u.a.: in Rhodiorum inopia et fame summāque annonae caritate, Cic.: inopia locorum, Vell. u. ... ... – c) an andern Dingen, inopiā (aus Not), Plaut. Pseud. 799: ut illum ...
auspex , spicis, m., zuw. auch f. ( ... ... Auspizium ( seinen Segen ) gebend, günstig, auspex victoria, Claud. VI. cons. Hon. 653: auspex purpura, Claud. ep. 2, 51: auspice clamore, Claud ...
com-pār , paris, I) adi., im Verhältnis zueinander gleich, conubium, Liv.: postulatio Latinorum, Liv.: Mars, Liv.: proelium, Auct. b. Hisp. – m. Dat., milites militibus c., Liv.: funus morti c., Liv.: consilium tuum parentis ...
co-opto (cōpto), āvī, ātum, āre (con u. opto), beiwählen = ein neues Mitglied zur Ergänzung einer Korporation usw. wählen, meist v. den Mitgliedern einer Korporation selbst, collegas, sibi collegam, Liv. ...
Asōpus (Āsōpos), ī, m. (Ἀσω ... ... , 484. – u. Āsōpis , idis u. idos, f. (Ἀσωπ ... ... 962;), die Asopide, d.i. Tochter des Asopus, u. zwar v. der Ägina, Ov. met. 6 ...
compēs , pedis, f. (compedio), I) die (hölzerne ... ... demere, Iustin.: attrib., linea compes, Varr. sat. Men. 385. – übtr., Fessel, aeratae manus compedes, Varr. fr.: qui in compedibus corporis semper fuerunt, Cic.: Telephum tenet puella gratā ...
ex-spuo (expuo), spuī, spūtum, ere, ausspeien, I) intr.: ter, Petron.: tussire et exspuere crebro, Quint. – II) tr.: 1) eig.: sanguinem, Cels. u. Plin.: pus, Cels.: praerosam linguam dentibus in os tyranni ...
ex-opto , āvī, ātum, āre, I) ausersehen, ... ... jmd. etwas erwünschen, herbeiwünschen, sehnlich wünschen, obtingant ex te quae exopto mihi, Ter.: exopt. ea maxime, Cic.: vetera odisse, nova exoptare, ...
... Genet., nec dispar sortis Isalces, Sil. 5, 296: Bruttius haud dispar animorum, Sil. 8, 568: quicquam dispar sui atque dissimile, Cic. de sen. 78. – subst., in dispar, gegen ungleiche Art, Hor. epod. 7, 12: transfertur ...
dē-spuo , spuī, spūtum, ere, I) v. intr. ausspucken, bes. um ein Übel abzuwenden, Varro LL., Liv. u.a.: in molles sibi sinus, Tibull. – übtr., acre despuat in mores, giftig loszieht auf usw., ...
Buchempfehlung
Der lyrische Zyklus um den Sohn des Schlafes und seine Verwandlungskünste, die dem Menschen die Träume geben, ist eine Allegorie auf das Schaffen des Dichters.
178 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro