imāginārius , a, um (imago), I) zum Bilde gehörig, Bild-, pictor, Wandmaler, Edict. Diocl. 7, 9: plastes, Bildner von Tonformen zu Statuen, ibid. 7, 29. – subst., imāginārius, iī, m. = imaginifer ...
parietārius , a, um (paries), zur Wand gehörig, Wand-, ... ... 8. Corp. inscr. Lat. 6, 9910: pictor, Stubenanstreicher, -maler, Edict. Diocl. 7, 8. – parietaria herba, das Mauerkraut, Glaskraut, ...
complōrātio , ōnis, f. (comploro), das laute Klagen ... ... . Drak. Liv. 23, 42, 5): c. oritur, Liv.: complorationem edere, Iustin.: nullas complorationes edere, Gell. 12, 5, 3. – m. subj. Genet., mulierum ...
aquāliculus , ī, m. (Demin. v. aqualis), eig ... ... Magen, bes. der Schweinsmagen, Sen. ep. 90, 22. Edict. Diocl. 4, 12. Augustin. conf. 4, 1 u.a. ...
dulciloquus , a, um (dulce u. loquor), süß redend, calamus, Apul. poët. apol. 9 ext.: calami, Auson. edyll. 20, 2. p. 251, 2 Schenkl: ars Orphei, Sidon. epist ...
odōrāmentum , ī, n. (odoro), wohlriechende Spezereien, Räucherwerk, Balsam usw., Plur. bei Colum. 11, 2, 71. Plin. 15, 29. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 9, 37 u. 42. Vulg. Isai. ...
generōsitās , ātis, f. (generosus), I) die edle ... ... ipsa ove satis generositatis ostenditur, Plin.: leoni praecipua g. tunc cum etc., edles Ans., Plin. – II) die Hochherzigkeit, der ...
aegrimōnium , ī, n. (aeger), Kränklichkeit, Iren. ... ... , 17. Vgl. Gloss. ›aegrimonium, ἀσθένεια‹; u. Auct. de idiot. gen. 582, 37 K. ›aegrimonium, νόσος‹.
nātūrāliter , Adv. (naturalis), natürlich, naturgemäß, von Natur, euax verbum nihil significat, sed effutitum n. est, Varro LL.: alacritas n. innata omnibus ... ... .: nec vero umquam animus hominis n. divinat, Cic.: inter n. dissimillimos crescebat odium, Vell.
dētrectātor (dētractātor), ōris, m. (detrecto), I) der ... ... Verkleinerer, laudum suarum, Liv. 34, 15, 9: honorum, Auson. edyll. 2, 51. p. 34, 15 Schenkl: eorum, Tert. ad nat ...
orīpelargus , ī, m. (ὀρειπέλ ... ... der Bergstorch, Plin. 10, 8 (dort fälschlich unter die Adler gezählt, da er = das Weibchen des Aasgeiers, Vultur Percnopterus, L.).
prōflīgātio , ōnis, f. (profligare), I) das Zerstören, bonorum, Auson. perioch. Odyss. 2. – II) das Abmachen, Eintreiben, debitorum, Cod. Theod. 6, 30, 10: u. so auch Novell. Theod. ...
dēpraedātor , ōris, m. (depraedor), der Ausplünderer, Augustin. epist. 262, 5 u.a. Edict. Diocl. prooem. sect. 2. § 4. Not. Tir. 92, 23 a .
cērōmatītēs , ae, m. (κηρωματίτης), nach Mommsen = der Aufseher der Palästra, Edict. Diocl. 7, 64.
mūlomedicus , ī, m. (mulus u. medicus), der ... ... Maultierarzt, Veget. mul. praef. § 1. Firm. 8, 13. Edict. Diocl. 7, 20. Gregor. dial. 2, 30 in.
capistellum , ī, n. (Demin. v. capistrum), ein Maultierzaum mit der Halfter, Edict. Diocl. 10, 6: carpenti capistella, Corp. inscr. Lat. 8, 8457, 17.
phoenīcīnus , a, um (3. phoenix), vom Palmbaume, mel, Dattelhonig, der Debs Ägyptens u. Arabiens, Edict. Diocl. 3, 12.
burdōnārius , ī, m. (burdo), der Maultiertreiber als Säumer, der Saumtiertreiber, Edict. Diocl. 7, 17. Vgl. mulio.
phāsiānīnus , a, um (phasiana), von Fasanen, ova, Pallad, 1, 29, 2: adeps, Plin. Val. 2, 30 extr. fol. 185, b.
prīvātārius , a, um (privatus), zum Privatbade gehörig, eines Privatbades, balneator, Edict. Diocl. 7, 76.
Buchempfehlung
Das 1900 entstandene Schauspiel zeichnet das Leben der drei Schwestern Olga, Mascha und Irina nach, die nach dem Tode des Vaters gemeinsam mit ihrem Bruder Andrej in der russischen Provinz leben. Natascha, die Frau Andrejs, drängt die Schwestern nach und nach aus dem eigenen Hause.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro