cōn-sēntio , sensī, sēnsum, īre, zusammenstimmen, übereinstimmen, ... ... hic si sibi ipse consentiat (folgerichtig handelt), Cic.: consensisse illis superioribus videri potest etiam Cornelius Celsus, Quint.: c. superioribus iudiciis, Cic.: c. suis studiis ...
cōgitātio , ōnis, f. (cogito), das Denken, ... ... cogitatione, non sensu, Cic.: quod neque oculis neque auribus neque ullo sensu percipi potest, cogitatione tantum et mente complectimur, fassen wir durchs D. zusammen, fassen ...
cōnsēnsus , ūs, m. (consentio), die Übereinstimmung, ... ... quasi consensus doctrinarum concentusque, Cic.: omnis haec conspiratio consensusque virtutum, Cic.: tertium adici potest velut ex consensu duorum antecedentium, Quint. – II) im üblen Sinne, ...
Carmentis , is, f. u. Carmenta , ae, f ... ... Göttin selbst u. ihre gleichnamigen Schwestern als Postvorta u. Antevorta od. Prorsa (Porrima) anrief, Varr. fr. b. Gell. 16, 16 ...
1. corruptus , a, um, PAdi, m. Compar. ... ... Cic.: virgo, Val. Max.: quis corruptor iuventutis, quis corruptus, quis perditus inveniri potest, qui etc., Cic. – / Altlat. Form corrumptus, Plaut. trin ...
complexio , ōnis, f. (complector), die Umschlingung, Umfassung ... ... die Periode, longissima est igitur complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest, Cic. de or. 3, 182: nec acervatim multa frequentans unā complexione ...
corruptor , ōris, m. (corrumpo), der Verderber, ... ... quis adulter, quae mulier infamis, quis corruptor iuventutis, quis corruptus (= cinaedus) inveniri potest, qui etc., Cic.: in corruptorem (Verführer = Ehebrecher) vel iustior ...
1. cōgnōmino , āvī, ātum, āre (cognomen), mit einem ... ... Gell. 9, 13, 19): duae Carmentes, quarum altera Postverta cognominata est, Prorsa altera, Varr. fr. b. Gell. 16, 16, 4: Q ...
Bethlehem u. Bethleem u. Bethlēm , n. ... ... . 1, 8, 1. Iuvenc. 1, 149 u. 153. Prud. perist. 10, 737: Form -lem, Prud. cath. 7, 1 ...
con-catēno , āvī, ātum, āre, I) aus Kettchen ... ... Mil. 6, 2. p. 282, 27 B.: qui iambus nec concatenatus esse potest cum consequente, Prisc. de metr. Ter. § 25: conexae igitur sibi ...
cruciātus , ūs, m. (crucio), I) die Marter ... ... Verderben, Unglück, Plaut.: quin tu abis in malam pestem malumque cruciatum? warum packst du dich nicht lieber zum Geier u. zum Henker? Cic. Phil. ...
appetītio , ōnis, f. (appeto), I) das Greifen ... ... nach etw., nam aliter appetitio (eam enim esse volumus ὁρμήν)... moveri non potest, Cic.: praeterea nullum potest esse animal, in quo non et appetitio (Neigung) sit et declinatio ...
arthrītis , idis, Akk. in, f. (ἀρθριτις), die Gliederkrankheit, Gicht, rein ... ... 6. – Nbf. arthrisis , Plin. Val. 2, 45. Prud. perist. 10, 495 D.
con-vallis , is, f., die hohle Talniederung, ... ... . met. 1, 7. – Heterokl. Plur. convallia, ium, Prud. perist. 10, 331. Acro Hor. ep. 1, 16. Grom. vet. ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... universo mari terram mente, Cic.: quod neque oculis neque auribus neque ullo sensu percipi potest, cogitatione tantum et mente complectimur, Cic. – scientiā c. quae ad philosophos ...
1. coniūnctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Cic.: homo sibi coniunctissimus, Hirt. b. G.: quis mihi in re publica potest aut debet esse coniunctior (näher stehen)? Cic. – m. Ang. ...
contrārius , a, um (contra), I) ... ... ad id officium admittitur, nisi honesto loco, Nep. Eum. 1, 5: potest ergo aliquid moveri et non fluere, et e contrario non potest fluere, nisi in unam partem, Sen. (vgl. Haase Sen. ...
... aliisque increpando iuvenem instigat, nec conquiescere ipsa potest (v. d. Tullia), Liv.: non manes, non stirpem eius ... ... aetas nostra iam ingravescens in amore atque in adulescentia tua conquiescat, Cic.: qui potest esse vita vitalis, ut ait Ennius, quae non in amici mutua benevolentia ...
contumēlia , ae, f. (contemno), jede jmds. sittliches Gefühl, ... ... Cic.: insignis despecti senatus c., Suet.: an esse ulla maior aut insignitior c. potest, quam etc., Liv. – accipere tantam contumeliam, Caes.: accipere alqd ad ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... Auct. b. Afr. 25, 1. – von niederem Stande (v. Preise), ut tandem annona convaluit, sich erholte, sich besserte, Suet. Aug ...
Buchempfehlung
Die Prosakomödie um das Doppelspiel des Dieners Truffaldino, der »dumm und schlau zugleich« ist, ist Goldonis erfolgreichstes Bühnenwerk und darf als Höhepunkt der Commedia dell’arte gelten.
44 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro