... importunus potest, Cic.: numquam reo cuiquam tam humili, tam sordido, tam nocenti, tam alieno tam praecise negavi, quam hic mihi, Cic ... ... Cic. – vor Deminut., tam ob parvulam rem, Ter.: tam parvulis in faucibus, Plin. ...
... tum... cum, Quint.: ubi... tum, Ter.: postquam... tum, Sall.: reductis in curiam legatis, ... ... od. postremo, Cic.: primum... deinde... tum... tum... tum... tum, Cic. – b) als korrelative Konjunktion ... ... eine Menge Belege für tum... tum u. cum... tum.
tūs (thūs), tūris, n. (v. θύος, ... ... Plin.: publice vinum ac tus praebere (zum Opfer liefern), Liv.: tus incendere, Cic.: Plur ... ... zum Opfer, Verg.: dare (opfern) tus, Ov.: u. so aris tura ...
... Plin. u. Suet.: ter decies, s. ter-deciēs: ter deni, Verg. u ... ... ter terna, quae sunt novem, et ter terna ter, id est ter novena, quae sunt viginti septem, ... ... Verg. – b) = sehr, ter amplus, Hor.: ter felix, Ov.: auch ...
... viel, a) übh.: tot viri, Cic.: tot anni, Cic.: an timebant, ne tot ... ... superare non possent, Cic.: quot homines, tot causae, Cic.: inter tot veterrimos populos, Liv.: tot tam valida oppida, Liv.: m. ...
2. tau (thau), n. indecl. (ταῦ), Name des griech. Buchstaben T, Auson. edyll. 12. grammaticom. 6. p. 139 Schenkl. Paul. Nol. 26, 624: als Zeichen des Kreuzes, Tert. adv. Marc. 3 ...
2. tam , Adv. = tamen (vgl. Fest. 360, 5), Enn. ... ... 120, 7 N. Past. Herm. 2, 11 Palat. – Außerdem in tam-etsi, w.s.
1. tau , n. indecl., ein keltisches Wort = tabum, Verg. catal. b. Quint. 8, 3, 28.
tēd = te, Plaut. Bacch. 571.
tis = tui (deiner), s. tū /.
tax , s. tuxtax.
tat! Interi., Ausruf der Verwunderung = potz Wetter! potz Blitz! tat! ecquis intust? Plaut. truc. 663 Leo.
tax pax , Ausdruck des Schalles beim Auffallen der Schläge, klatsch! patsch! Naev. com. 6 R. 2 (bei Charis. 239, 12). Vgl. tuxtax.
... α) v. Pers., coepi advorsari primo, Ter.: adv. sedulo, Ter.: adv. palam, Cic. u. Plin ... ... adversantibus ventis, bei widrigem W., Tac. u. Plin. ep.: adversante undā, im Gegendrang der Woge, Tac. – b) m. Ang. wem? durch ...
... Ggstz. dehortor), omnes cohortes ordinesque, Caes.: praeterquam res te adhortatur tua, Ter.: milites, Liv.: alqm ad laudem, Cic.: in bellum, ... ... m. quo enixius u. Konj., Suet. Tib. 50, 3: m. bl. Konj., Ter. ...
... et quondam a L. Domitio aggeratus, Tac. ann. 1, 63. – u. so haec genera (laterum ... ... od. - türmen, a) eig.: cadavera, Verg.: ossa, Tac. – b) bildl., gleichsam häufend vermehren, vergrößern, ...
ad-volo , āvī, ātum, āre, herbei-, heran-, herfliegen ... ... Cic.: in Italiam trans mare (Ggstz. eodem revolare), Varr.: in civitatem, Tac.: in forum, Liv.: in scaenam, Plin.: e mari in agrum Volaterranum, ...
āctito , āvī, ātum, āre (Frequ. v. ago), ... ... , oft in Tr. als Schauspieler auftreten, Cic.: so auch mimos, Tac.: quae ubique singulis triumphis digna sunt actitata, Capitol.
ab-sono , uī, āre, mißtönen, einen falschen Ton haben, Ter. Maur. 2024. – Partiz. absonans, s. bes.
... ) Lebl.: pericula, Plin.: invidiam crimenque ab alqo, Tac.: dedecus, Tac. – bes. v. Redner, etw. seiner ... ... hist. 1, 13, 14), Octaviam uxorem, Tac.: alqm specie honoris, Tac.: his verbis alqm a se, loswerden, ...
Buchempfehlung
Anselm vertritt die Satisfaktionslehre, nach der der Tod Jesu ein nötiges Opfer war, um Gottes Ehrverletzung durch den Sündenfall des Menschen zu sühnen. Nur Gott selbst war groß genug, das Opfer den menschlichen Sündenfall überwiegen zu lassen, daher musste Gott Mensch werden und sündenlos sterben.
86 Seiten, 5.80 Euro