effūsor , ōris, m. (effundo), I) der Vergießer, sanguinis (Christi), Augustin. enarr. in psalm. 58. serm. 1. § 15. – II) übtr., der reichliche Spender, Augustin. serm. 179, 10.
pylōrus , ī, m. (πυλωρός), der untere Magenmund, durch den die Speisen in die Gedärme übergehen, Cael. Aur. de morb. chron. 2, ...
scurror , ārī (scurra), den scurra (s. d.) machen, schmeicheln, hofschranzen, scurrantis speciem praebere, Hor. ep. 1, 18, 2: scurror ego ipse mihi, populo tu, Hor. ep. 1, 17, 19.
at-tueor (ad-tueor), ērī, hinsehen, *Varr. LL. 7, 11 (wo attuentur passiv). – Nbf. attuor , Varr. LL. 7, 7 M. (Spengel liest tuimur).
Astrapē , ēs, f. (ἀστραπή), der leuchtende Blitz, personif., ein Gemälde des Apelles, Plin. 35, 96.
serilia (serillia), um, n. (sero, reihen), Seile, spartea, Pacuv. tr. 251. Vgl. Verr. Flacc. bei Fest. 340 (b), 33 sqq. u. 343 (a), 1 sqq.
epactae , ārum, f. (επακταί ἡμέραι), die Epakten, Schalttage, Isid. 6, 7 extr.
lūsōrīe , Adv. (lusorius), spielend, agere, mit dem Gegner unter einer Decke spielen, Ulp. dig. 30, 1, 50.
petrëus , a, um, petrëisch, pedes, entweder von petra Fels, od. vom Apostel Petrus, Augustin. serm. 297, 2 extr.
corrūda (cōrūda), ae, f., wilder Spargel, Cato r. r. 6, 3. Varro r. r. 1, 24, 4. Plin. 19, 145.
nablizo , āre = ψάλλω, die Harfe spielen, Gloss II, 480, 1 u. ö.
rodarum , ī, n. (gallisches Wort), Name der Pflanze Spiraea ulmaria (L.), Plin. 24, 172.
Aminula , ae, f., unbedeutende kleine Stadt in Apulien (s. Paul. ex Fest. 25, 2), Plaut. mil. 648.
illūsor , ōris, m. (illudo) der Spötter, Verspotter, Eccl.
dēlūsor , ōris, m. (deludo), der Spötter, Eccl.
dē-findo , ere, spalten, malos, Enn. ann. 397.
1. spōnsus , ī, m., s. spondeo.
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... übh.: muscipula, aufstellen, Lucil. fr.: tenacia vincla, Verg.: arcum, spannen, Verg. u.a.: ballistas lapidum et reliqua tormenta telorum c. ...
circum-eo u. circu-eo , īvī u. gew ... ... gesprochen, in den besten Handschrn. bald circumeo, bald circueo, s. Spengel Ter. Andr. 202. Oudend. Frontin. strat. 2, 3, ...
con-globo , āvī, ātum, āre (con u. globus), ... ... terram sit, medium tamen terrae locum expetens conglobatur, Cic.: rursum in crassam nubium speciem conglobantur (spiritus), Apul. – meist im Partiz. Perf., corpuscula (vaporis ...
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro