fīvo , ere, s. fīgo a. E. /.
fovo , āre, s. foveo /.
1. fugo , s. fugio a. E. /.
fera , ae, f., s. ferus, a, um.
forī , ōrum, s. forus.
fēlo , s. fello.
frōs , s. 1. frōns /.
faet... , s. foet...
faen... , s. fen...
foen... , s. fen...
1. *fūto , āre (futum = fusum, Supin. v. ... ... = arguo), v. simpl. zu confutare, refutare, Paul. ex Fest. 89, 3. Vgl. Gloss. ›futo, ελέγχω (ich überführe)‹ u. ›futat, ελέγχει (er ...
Salsulae fōns , Salzquelle, eine Quelle in Gallien an der Küste Leucata (j. Etang de Leucate), j. la Fontaine des Salses, Mela 2, 5, 7 (2. § 82). – u. Salsulae , ārum, f., ...
āli-fer , fera, ferum (ala u. fero), Flügel tragend, beflügelt, axis, Ov. fast. 4, 562 Merkel.
aerifer , fera, ferum (aes u. fero), Erz - d.i. eherne Zimbeln tragend, aeriferae manus, Ov. fast. 3, 740.
anguifer , fera, ferum (anguis u. fero), I) Schlangen tragend, Prop. u.a. – subst., Anguifer, ferī, m., als Übersetzung von Ὀφιοῦχος, der Schlangenmann, Schlangenträger, ...
... m. (Ἀμένανος), ein periodischer Fluß Siziliens, der vom südl. Abhange des Ätna durch Katane floß, j. Indicello, Ov. met. 15, 279: auch adjekt., Amenana flumina, Ov. fast. 4, 467.
amōrifer , fera, ferum (amor u. fero), Liebe bringend, Ven. Fort. carm. 6, 2, 13. Dracont. carm. 6, 110 D. (sagittae).
amoenifer , fera, ferum (amoenus u. fero), anmutig tragend, rus, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 4.
apor , alte Form für apud, Paul. ex Fest. 26, 5.
af-fero (ad-fero), attulī (adtulī), allātum (adlātum), afferre (adferre), ... ... rumores afferuntur, Cic. fil.: priusquam fama ac nuntius afferretur, Caes.: affertur fama m. folg. Acc. u. Infin., Liv. – ... ... Cic.: vana, haud vana, Liv.: argumentum (als Beweis) mit folg. Acc. u. Infin ...