... . u.a.: castra movere ab od. ex alqo loco, Cic. u. Caes ... ... Liv.: castra hostium diripere, Curt.: se in castra recipere Caes.: cum alqo ... ... utendum, non palaestrā, Nep.: in castris... in toga, Vell.: castrisve forove, Tibull.: ...
... milites praedam munifice largiendo tantā caritate esse, ut etc., in so großer Achtung stehen, Liv.: ... ... Cic. de off. 1, 57: u. so im Plur. bei Cic. de fin. 3, 73 ... ... u.a. – spätlat. auch im Sing., sollicita caritas, Auct. vit. Cypr ...
... m. (Demin. v. anulus, s. Prisc. 3, 35), der kleine Ring, das Ringlein, Plaut., Hor. u.a. – vulg. auch anelus, Corp. inscr. Lat. 4, 1761.
carrico , āre (carrus), ital. carcare, franz. charger, beladen, Gloss. u. Spät.
carinus , a, um (καρύινος), subst. carinum, ī, n., ein nußbraunes Kleid, Plaut. Epid. 233.
Carmōna , ae, f., s. Carmo.
carphos , n. (κάρφος), rein lat. fenum Graecum, Bockshorn, Plin. 24, 184.
ap-pario , ere, dazu bereiten, -verschaffen, -erwerben, spatium, größern Raum gewinnen, Lucr. 2, 1110.
cariāns , antis (caries), morsch, faul, tripus, Mart. Cap. 1. § 10.
Cāricus , a, um, s. Cāres.
... vielen Ginsters, spartum, in der Umgegend), Plin. 31, 94: Hispaniensis Carthago ... ... .: bellum C. primum, der erste punische Kr., Cato fr.: secundum ac postremum bellum C., der zweite u ... ... . kollektiv, wie Liv. 24, 47, 7; 28, 44, 5): Plur. ...
... an den Himmel versetzt, Prop. 1, 17, 3. Ov. met. 4, 738 ... ... vgl. Hyg. fab. 54; astr. 2, 10 u. 3, 10 ... ... 972;πεια), Cic. poët. de nat. deor. 2, 111. Manil. 1, ...
... Safte (opocarpathum), Form carpasum, Marc. dig. 39, 4, 16. § 7. Col. poët. 10, 17 (Plur.): Form carpathum, Plin. 32, 58. – Dav. viell. ...
... a) v. Gliedern: cervix, Cels.: manus, crura, Plin.: atropha carnosiora faciunt, Plin ... ... b) v. Pflanzen, folia, radices, Plin.: misy carnosius, Plin.: olea carnosissima, Plin. – II) meton., fleischähnlich, fleischfarben, ...
Carsūlae , ārum, f. (Κάρσ ... ... von Narnia, j. Ruinen bei Monte Castrilli, Tac. hist. 3, 60. – Dav. Carsūlānum , ī, n., ein Landgut bei Karsulä, Plin. ep. 1, 4, 1.
adhaesus , ūs, m. (adhaereo), das Anhangen ... ... 3, 381; 6, 471: membrorum, Lucr. 5, 839: tenue locis quia non potis est adfigere adhaesum, Lucr. 4, 1243. Vgl. Non. 73, 6.
aequātor , ōris, m. (aequo), der Gleichmacher, Eicher, monetae, Münzwardein, Corp. inscr. Lat. 13, 1820.
carnifer , fera, ferum (caro u. fero), Fleisch tragend, Ignat. ad Smyrn. 5, 2. Coripp. Iust. 4, 354.
castēria , ae, f., Teil des Schiffsraums, der den Ruderern als Ruheort diente, Plaut. asin. 513.
caryōtum (cariōtum), ī, n., Dattelhonig, Apic. 1, 34; 7, 310; 8, 385.
Buchempfehlung
Beate Heinold lebt seit dem Tode ihres Mannes allein mit ihrem Sohn Hugo in einer Villa am See und versucht, ihn vor möglichen erotischen Abenteuern abzuschirmen. Indes gibt sie selbst dem Werben des jungen Fritz, einem Schulfreund von Hugo, nach und verliert sich zwischen erotischen Wunschvorstellungen, Schuld- und Schamgefühlen.
64 Seiten, 5.80 Euro