con-dormio , īre, völlig einschlafen, entschlafen, Hyg. fab. 125: inter aliquas moras, Suet. Aug. 78, 2: in toro convivali, Capit. Ver. 419: condormire non posse, *Curt. 6, 10 (38), 14. Vgl. condormisco.
condormīsco , dormīvī, ere (Inchoat. v. condormio), völlig einschlafen, entschlafen, Plaut. Curc. 360 u.a.; Perf., Plaut. most. 486.