coniecto , āvī, ātum, āre (Frequ. v. conicio), I) zusammenwerfen, -bringen, -tragen, 1) eig.: c. ad cenulam non cuppedias ciborum, sed argutias quaestionum, Gell. 7 (6), 13, 2. – 2) übtr., ...
1. coniector , ātus sum, ārī (Nbf. v. coniecto), a) vermuten, id Macedones coniectati, Auct. itin. Alex. 51 (116). – b) deuten, mit dopp. Acc., qui eum procreatorem coniectantur, Tert. ad ...
coniectātio , ōnis, f. (coniecto), a) die Vermutung, die Mutmaßung, die vermutliche, wahrscheinliche Annahme, der mutmaßliche Schluß, absol., incerta c., Plin. 2, 162: non difficilis c., Pacat. pan ...
coniectātor , ōris, m. (coniecto), der Zeichendeuter, Auct. itin. Alex. 19 (49). Iul. Val. 1, 46. p. 57, 8 K.
cōpula , ae, f. (con u. apio), das ... ... copulam coniciantur, in eins zusammengeworfen werden, Sen.: difficile erat illi in copulam coniecto rixam eius cum quo haerebat effugere, Zusammengekoppelten (zur Gesellschaft), Sen. – ...