coniūrātio , ōnis, f. (coniuro), die Zusammenschwörung, ... ... m. in (zu) u. Akk., coniuratio nefanda in omne facinus ac libidinem, Liv. 39, 38, 3. – m. Genet. Gerund., coniuratio deserendae Italiae ad Cannas facta, ...
4. Pīso , ōnis, m., ein röm. Familienname des kalpurnischen Geschlechts, s. Calpurnius. – Dav. Pīsoniānus , a, um, pisonianisch, des Piso, tempus, Cic.: coniuratio, Suet.: senatus consultum, ICt.
exitiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Superl. (exitium), verderbenvoll, unheilvoll, verderbend, ein tragisches Ende herbeiführend, coniuratio, Cic.: exitiosum esse rei publicae, Cic.: in publicum (für den Staat ...
Vīniciānus , a, um, vinicianisch, des Vinicius, coniuratio, Suet. Ner. 36, 1.
caput (kaput), pitis, n. (vgl. got. haubith, ... ... Leben, die Existenz, αα) das physische Leben, coniuratio in tyranni caput facta, Liv.: capitis periculum od. dimicatio, Lebensgefahr, ...
1. genus , eris, n. (geno = gigno, vgl. ... ... Weise, Art und Weise, Manier, quod hoc genus est, quae haec est coniuratio, Ter.: hoc genere optime etiam olea inseritur, Col.: ramos fortes eodem genere ...
ārdeo , ārsī, ārsūrus, ēre (aridus, synk. ardus), ... ... in Flammen stehen (s. Weißenb. Liv. 26, 22, 8), cum arderet coniuratio, Cic.: Galliam ardere, sei in Gärung, Caes.: cum arderet Syria ...
ē-rumpo , rūpī, ruptum, ere, herausbrechen, I) ... ... ausbrechen, zum Ausbruch kommen, ans Licht kommen, offenbar werden, cum illa coniuratio ex latebris atque ex tenebris erupisset, Cic.: quod (scelus) nuper eruperat, ...
volito , āvī, ātum, āre (Intens. v. volo, ... ... sich sehen lassen, volitat ut rex, brüstet sich, Cic.: cum illa coniuratio palam volitaret, Cic.: nunc vero non insultabo vehementius nec volitabo in hoc insolentius ...
latebra , ae, f. (lateo), I) das Verstecktsein ... ... sint tantique recessus, Cic.: possum omnes latebras suspicionum peragrare dicendo, Cic.: cum illa coniuratio ex latebris erupisset palamque armata volitaret, Cic. – im Sing., adhibuit ...
tenebrae , ārum, f. (dissimiliert aus *temebrae für ... ... . – v. einem Schlupfwinkel, ubi sint tuae tenebrae, Catull.: cum illa coniuratio ex latebris atque ex tenebris erupisset, Cic. – v. Bordelle, homo ...
1. ad-olēsco , olēvī, ultum, ere (ad u. ... ... Tac. – ea cupiditas adolescit una cum aetatibus, Cic.: coepta adultaque et revicta coniuratio, Tac. – II) (an etw.) anwachsen, coria recens ...
ob-saepio (obsēpio), saepsī, saeptum, īre, unzugänglich machen, ... ... bildl., plebi ad curules magistratus iter obsaepsit, Liv.: adipiscendi viam obsaepiebant, Cic.: coniuratio obsaepiatur insidiis, Cic. fr.: quem regio apparatu ornarunt et quasi sui milites ...
Iugurtha , ae, m., König von Numidien, mit dem die ... ... – Dav. Iugurthīnus , a, um, jugurthinisch, des Jugurtha, coniuratio, der von Jugurtha zum Nachteile des Staats Bestochenen unter den Patriziern, Cic ...
Acarnānes , um, Akk. as, m. (Ἀκα ... ... 7944;καρνανικός), akarnanisch, coniuratio, Liv. 26, 25, 16. – B) Acarnānus , a, um ...