dispendiōsus , a, um (dispendium),   nachteilig,   cunctatio, Col. 2, 10, 1: occasiones, Cod. Theod. 11, 2, 4. – dispendiosum est  m.  Infin., Cassian. coll. 4, 20. 
 
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »dispendiosus«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2212.