2. contextus , ūs, m. (contexo), I) aktiv = ... ... c. aedificiorum, Ulp. dig. 39, 2, 15. § 13: totus hic rerum omnium c., Sen. ep. 71, 12: contextum corporum dissolvere, Lucr ...
cōnfēstim , Adv. (confestino), zuhastend = stracks, sofort ... ... appropinquare huius iudicium ei nuntiatum est, confestim huc advolavit, Cic. Clu. 192: hic cum semianimis de templo elatus esset, confestim animam efflavit, Nep. Paus. 5 ...
dēfēnsito , āvī, āre (Frequ. v. defenso), wieder ... ... defensitaverat, Cic.: duo Graeci grammatici illustres Aristarchus et Crates summā ope, ille ἀναλογίαν, hic ἀνωμαλίαν defensitavit, Gell. 2, 25, 4.
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... zunehmen od. steigen, aufkommen, v. einzelnen Pers., hic (Milo) magis in dies convalescebat, Cic.: his ille (Caesar) rebus ita ...
con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... .: conticuerat magis quam elanguerat militaris favor, Curt.: ubi conticuerit tumultus, Liv.: iam hic, quo nunc omnia ardent, conticiscet furor, Liv. – / Die Form ...
mūnīmentum (archaist. moenīmentum), ī, n. (munio), I) ... ... B. u. M. (Vahlen 2 munimenta). – Heterogen. hic munimentus, Corp. inscr. Lat. 2, 266: Akk. hunc munimentum, ...
captīvitās , ātis, f. (captivus), der Zustand des captivus, ... ... .: si aperte illi paupertatem, si captivitatem, si famem ac metum imprecaris, Sen.: hic regnum ipsum quaeque alia captivitas gignit arcet, Plin. pan.: nisi coetus alienigenarum ...
laudābilis , e (laudo), Adi. m. Compar. u. ... ... glücklich zu preisen, preisenswert, vita, Cic. de amic. 23: fuit hic vir de primis erga rem publicam domi forisque laudabilis, Treb. Poll. trig. ...
lāmentātio , ōnis, f. (lamentor), das Wehklagen, Weinen ... ... , sine planctu, Val. Max. – Plur., lamentationes cotidianae virginis, Cic.: hic quos putatis fletus, quas lamentationes fieri solitas esse in his rebus? Cic.: ...
cōgnōminis , e, Abl. e (cognomen), I) gleichnamig, gleichen Namens, meretrices, Plaut.: pater, Macr.: filii, Suet.: gaudet cognomine ... ... . bei Serv. Verg. Aen. 6, 383 (dazu Servius: facit hic et haec cognominis).
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... Cic.: quae (adversa) si comprendere coner etc., Ov.: quas (curationes) protinus hic comprehendam, Cels.: omnes scelerum comprendere formas possim, Verg.: unpers., ut ...
inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... sive illa (mala) ante provisa et exspectata sint sive inveteraverint, Cic.: cum autem hic fervor concitatioque animi inveteraverit, Cic.: ut hanc inveterascere consuetudinem nolint, Caes.: inveteravit ...
continuātio , ōnis, f. (continuo), I) aktiv = die ... ... der Worte, quasi nodi continuationis, Cic.: non est enim in verbo modus hic, sed in oratione, id est in continuatione verborum, Cic. – dah. ...
im-perfectus , a, um (in u. perfectus), ... ... unvollkommen (Ggstz. sapiens), ad imperfectos et mediocres et male sanos hic meus sermo pertinet, non ad sapientem, Sen. de tranqu. anim. 11, ...
architectus (in Inschr. arcitectus), ī, m. (= ἀρχιτέκτων), I) der Baumeister im höhern Sinne, der Baukünstler ... ... Cic.: omnium arch. et machinator, Cic.: princeps atque arch. sceleris, Cic.: hic noster architectus est, Plaut.
articulāris , e (articulus), I) die Gelenke betreffend, ... ... . – II) (Gramm.) artikelartig, pronomen (d.i. hic, iste), Prisc. 2, 16 u.a. Gramm. – III) ...
contrōversia , ae, f. (controversus), I) die entgegengesetzte ... ... tempore eius rei c., Caes.: intendere controversiam propter nominum mutationem, Cornif. rhet.: hic dies de nostris controversiis iudicabit, Caes. – minuere controversias, Caes.: ...
circum-spicio , spexī, spectum, ere (circum u. specio), ... ... Plaut.: atque suus coniunx, ubi sit, circumspicit, Ov.: circumspicedum, ne quis nostro hic auceps sermoni siet, Plaut.: u. (altlat.) reflex., Call. Circumspicedum ...
expergēfacio , fēcī, factum, ere, Passiv expergēfīo , factus ... ... , 38: cura illa expergefactum caput erigere infit, ihr erwachendes Haupt, Lucr.: hic Italiam tumultus expergefecit terrore subito, weckte aus seiner Ruhe auf, Cornif. ...
lacrimābilis (lacrumābilis), e (lacrimo), I) tränenwert, beweinenswert, ... ... . cant. cantic. 3. § 3. – neutr. lacrimabile adv., aetate hic parvā iaceo lacrimabile semper, Corp. inscr. Lat. 6, 23818. – II ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro