1. Saliī , ōrum, m. (salio, eig. Tänzer, Springer), ein von Numa ... ... . 7, 2. Quint. 1, 6, 40. – In Tibur solche Salii dem Dienste des Herkules geweiht, Serv. Verg. Aen. 8, 285. ...
2. Saliī , ōrum, m., die Salier, ein Teil der Franken, Amm. 17, 8, 3. – Sing. Salius, iī, m., der Salier, kollekt. bei Claud. laud. Stil. 1, 222 ...
... 2. salio , saluī (sehr selten saliī), saltum, īre (ἅλλομαι = σάλjομαι ... ... s. Prisc. 10, 51. Serv. Verg. Aen. 3, 416: salii steht Stat. silv. 1, 2, 210; Theb. 9, ...
Salius , s. 1. Saliī u. 2. Saliī.
saliātus , ūs, m. (Salius unter 1. Salii), das Amt-, die Würde eines Saliers (Priesters des Mars), das Saliat, Cic. pro Scauro 34. Capit. M. Anton. philos. 4. § 3.
2. Saliāris , e, s. 1. Saliī.
Agōnēnsis , e, I) Ag. porta, das sonst Collina ... ... Tor in Rom, s. Paul. ex Fest. 10, 7. – II) Salii Agonenses, Priester, die auf dem mons Agonus (i.e. Quirinalis, ...
ex-sulto (exulto), āvī, ātum, āre (Intens. v. ... ... (v. Stier), Ov.: exsultantes lolligines, Cic.: v. Menschen, exsultantes Salii, Verg.: inchoanti primus exsultans plausit, Suet.: exs. in numerum, tanzen, ...