ad-volo , āvī, ātum, āre, herbei-, heran-, herfliegen, I) eig., von Vögeln u. Insekten, ad eas aves, quae etc., Cic.: in Italiam trans mare (Ggstz. eodem revolare), Varr.: in civitatem, Tac.: in forum, ...
arvoco u. arvolo , archaist. = advoco, advolo, Prisc. 1, 45.
advolito , āre (Frequent. v. advolo), wiederholt heranfliegen an usw., papilio luminibus accensis (Dat.) advolitans, Plin. 11, 65: noctua Carris advolitans, Prud. adv. Symm. 2, 574 sq.
advolātus , Abl. ū, m. (advolo), das Herbeifliegen, Cic. poët. Tusc. 2, 24.