prae-fundo (fūdī), fūsum, ere, I) vorher begießen, ... ... morb. chron. 2, 7, 110. – bildl., votis praefusa supplicatio, Alcim. epist. 8. – II) vorher zugießen, semine cucumeris praefuso, ...
subversor , ōris, m. (subverto), der Umstürzer, übtr., suarum legum, Tac. ann. 3, 28: naturae, Alcim. Avit. poëm. 2, 76: absol., increduli et subversores, Verderber ...
dēceptrīx , trīcis, f. (Femin. zu deceptor), die Betrügerin, trügerisch, Lact. epit. 64, 17. Augustin. serm. 182, 7. Alcim. Avit. 3, 112.
mediātrīx , trīcis, f. (Femin. zu mediator), die Mittlerin, Alcim. Avit. poëm. 5, 566. Augustin. serm. 47, 20 u. 293, 7.
con-gaudeo , ēre, sich mit freuen, absol., od. m. Abl. (über), Eccl. – / Perf. congaudi, Alcim. Avit. ep. 41 extr.
crēbrātus , a, um (*crebro, āre), dicht gemacht, dicht, tela, Plin. 11, 81: furnus, Alcim. epist. 78.
catēnōsus , a, um (catena), aus Ketten zusammengesetzt, panni, vom Kettenpanzer, Alcim. Avit. 5, 508.
adiūrātor , ōris, m. (adiuro), der Beschwörer, der Schlangen, Alcim. Avit. 2, 312.
distēctus , a, um (dis u. tego), auseinander gedeckt, ganz aufgedeckt, Alcim. Avit. 4, 408.
benedicus , a, um (benedico), liebreich, munus, Alcim. Avit. epist. 8. p. 40, 17.
dis-suēsco , ere, gänzlich sich entwöhnen, Alcim. Avit. 4, 46.
cruciārius , a, um (crux), zum Kreuze gehörig, I) adi.: am Kreuze erlitten, passio, Alcim. Avit. fr. p. 176. – dah. übtr., qualvoll, exitus cr., Tert. de praescr. haeret. 2 ed ...
iactitātor , ōris, m. (iactito), der Sich-vielWisser auf etw., Prahler mit etw., Alcim. Avit. epist. 4. p. 31, 16 Peiper.
scrūtātrīx , trīcis, f. (Femin, zu scrutator), die Aufsucherin, Nachforscherin nach usw., Alcim. Avit. poëm. 2, 326 u.a. Eccl.
īnfernālis , e (infernus), unterirdisch, dii, Gloss. III, 504, 31: Iuppiter, Pluto, Prud. c. Symm. 1, 388: nox, Alcim. Avit. poëm. 2, 290.
trāns-pungo , pūnctus, ere, durchstechen, Cael. Aur. de morb. chron. 3, 4, 66. Alcim. Avit. epist. 3 u. (übtr.) bei a. Eccl.
ecclēsiola , ae, f. (Demin. v. ecclesia), die liebe (christl.) Kirche, Alcim. Avit. epist. 39. epist. 71. epist. 79 u.a. Eccl.
orphanitās , ātis, f. (orphanus), das Verwaistsein, Alcim. Avit. epist. 5. Corp. inscr. Lat. 13, 2016 (wo orfanitatem).
super-ēnato , āre, über etwas hinschwimmen, amnem, Lucan. 4, 133: fluctus omnes, Alcim. Avit. poëm. 4, 240.
exhortāmen , minis, n. (exhortor), die Ermunterung, Alcim. Avit. poëm. 6, 102 Sirm.