bicornis , e (bis u. cornu), zweihörnig, zweigehörnt (Ggstz. unicornis), caper, Ov.: animal, Plin.: Fauni, Ov.: Satyri, Calp.: Minotaurus, Tert.: Nictelus, Anthol. Lat. – poet. übtr., v. Neumonde, luna, Hor. ...
ünicornis , e (unus u. cornu) = μονοκέρατος, μονόκερως, einhörnig (Ggstz. bicornis), bos, Plin. u. Solin.: rhinoceros, Tert. – subst., ūnicornis , is, m. = μονόκερως, das Einhorn ...
figūra , ae, f. (fingo, s. Gell. 13, ... ... . Quadrig. fr.: fig. corporis habilis, Cic. – fig. lunata, Cels.: bicornis, Amm.: lapidis trahere figuram, Ov.: quae (plaga) duabus transversis lineis litterae ...
rēgīna , ae, f. (rēx), die Königin, ... ... . u.a.: o Venus, r. Cnidi Paphique, Hor.: siderum r. bicornis, Luna, Hor. – b) Königstochter, Prinzessin, ...
Grānīcus , ī, m. (Γρανικός), Fluß in Kleinmysien, berühmt durch die Schlacht Alexanders des Großen ... ... von Demotika), Curt. 3, 1, 9. Vell. 1, 11, 4: bicornis, Ov. met. 11, 763.