im-pertinēns , entis (in u. pertineo), nicht dazu gehörig, Mart. Cap. 1. § 43.
flūcticolor , ōris (fluctus u. color), meerfarbig, Mart. Cap. 1. § 67.
colōrābilis , e (coloro) = chromaticus (w. s.), Mart. Cap. 9. § 94.
dulcinervis , e (dulcis u. nervus), lieblich besaitet, Mart. Cap. 8. § 917.
adiaculātus , a, um (*adiaculo), hingeschleudert, Mart. Cap. 2. § 169.
blandificus , a, um (blandus u. facio), schmeichlerisch, Mart. Cap. 9. § 888.
naufragālis , e (naufragium) = naufragiosus, Mart. Cap. 6 § 643.
crepitāculum , ī, n. (crepito), die Klapper, ... ... Quint.: tunc crepitacula tinnitusque quis (= quibus) infanti somnum induceret adhibebat quiescenti, Mart. Cap.: crepitaculis obticuit auditis (v. kleinen Jupiter), Arnob.
interstitium , iī, n. (intersisto), der Zwischenraum, ... ... . 40. – b) in der Zeit, aequinoctialis temporis interstitia, Mart. Cap. 6. § 600: quantum interstitii dies habet, ibid. 6. § 601 ...
... I) eig., unsichtbar, stella superioribus inconspicua, Mart. Cap. 8. § 838: quis igitur dubitet globi devexioris oppositu alia inconspicua fieri atque alia velut sphaerae curvationibus eminere? Mart. Cap. 6. § 593. – II) übtr., ruhmlos, ...
coniūnctīvus , a, um (coniunctus), verbindend, zur Verbindung dienlich ... ... .), particula, Tert. adv. Herm. 26: modus, der Konjunktiv, Mart. Cap. 3. § 310 u. Gramm. – subst., coniūnctīvus, ī ...
... ;λαβος), einsilbig, vox, Mart. Cap.: dividuum Betae monosyllabon Italicum B, Auson. – subst., monosyllabum, ī, n., ein einsilbiges Wort, Mart. Cap. 5. § 520; oft im Plur., Quint., Auson. ...
2. inter-stinguo , ere, auslöschen, I) eig ... ... interstingui, Lucr. 5, 759 (761): nivalibus interstinctus aquis triumphat ardor, Mart. Cap. poët. 9. § 915. – II) übtr., den Garaus ...
ir-ratiōnālis , e (in u. rationalis), I) ... ... .a.: Ggstz. rationalis, Diom. 420, 11 u. 13. Mart. Cap. 4. § 349. – II) ohne Anwendung der Vernunft ausgeführt, ...
orthographus , a, um (ὀρθογράφος), richtig schreibend, veritas, Mart. Cap. 1. § 65. – subst. orthographus, ī, m. (ὀ ...
dēnōminātīvē , Adv. (denominativus), auf abgeleitete Art, durch Ableitung, Mart. Cap. 4. § 381.
dēprecātīvus , a, um (deprecor), zur Abbitte (Entschuldigung) geeignet, qualitas, Mart. Cap. 5. § 457: venia (= deprecatio no. II), Fortunat. art. rhet. 1, 16: sententiae, Isid. 2, 21, 18.
geōgraphicus , a, um (γεωγραφικός), geographisch, Amm. 23, 6, 13 u ... ... 12: geogr. opus, eine Geographie (als Hand- u. Lehrbuch), Mart. Cap. 6. § 609.
octingentiēs , Adv. (octingenti), achthundertmal, Vopisc. Tac. 10. § 1. Frontin. aqu. 7. Mart. Cap. 6. § 610. – / Ascon. I. Verr. 18, 56. ...
aequidistāns , antis (aeque distans), gleich weit entfernt voneinander, parallel, circuli, Mart. Cap. 8. § 817: ordines, Gromat. vet. p. 13, 14 u. 129, 20.
Buchempfehlung
Aristophanes hielt die Wolken für sein gelungenstes Werk und war entsprechend enttäuscht als sie bei den Dionysien des Jahres 423 v. Chr. nur den dritten Platz belegten. Ein Spottstück auf das damals neumodische, vermeintliche Wissen derer, die »die schlechtere Sache zur besseren« machen.
68 Seiten, 4.80 Euro