cōntiōnor , ātus sum, ārī (contio), in der Volksversammlung auftreten, a) von den Teilnehmern der Versammlung = eine Volksversammlung bilden, nunc illi vos singuli universos contionantes timent, Liv. 39, 16, 4. – b) v. Sprecher ...
conciōnor , s. cōntiōnor.
cōntiōnātor , ōris, m. (contionor), I) der Volksredner, im üblen Sinne der Wühler, Cic. Cat. 4, 9. Cic. fr. in Hier. ep. 52, 8: c. Cato, Fronto ep. ad Ver. ...
cōntiōnābilis , e (contionor), in der Volksversammlung auftretend, Chalcid. Tim. 223.
cōntiōnābundus , a, um (contionor), in einer Ansprache an das Volk od. an die Soldaten sich ergehend, omnes portas c. circumiit, Liv.: postremo velut c. interrogabat cur etc., Tac.: de caprifici arbore in campo Martio c., ...