dī-ruo , dīruī, dīrutum, ere (dis u. ruo), voneinander reißen, einreißen, zerstören, I) eig.: nova diruunt, alia aedificant, Sall.: dir. aedificium, Liv.: alcis domum, Cic.: urbem, Cic.: Megara vi capta dir. ac diripere ...
dīrutio , ōnis, f. (diruo), die Zerstörung, Corp. inscr. Lat. 11, 4770. Schol. Lucan. 1, 379.
1. dis , Praeposit. insepar., steht unverändert vor c, ... ... , v fällt s weg, vgl. dīduco, dīgero, dīlato, dīmico, dīruo, dīvello. Vor f assimiliert sich s. Folgt auf dis ...