factio , ōnis, f. (facio), I) das ... ... bonos amicitia est, inter malos factio, Sall.: nobilitas factione magis pollebat, plebis vis soluta atque dispersa in ... ... singulis domibus factiones sunt, Caes.: ut exsistat ex rege dominus, ex optimatibus factio (Oligarchie), Cic.: ...
1. Arīus , ī, m. (Ἀρειο ... ... – Dah. Arīānus , a, um, arianisch, des Arius, factio, Sekte, Hieron. vir. ill. 94: Plur. subst., Arīānī ...
2. venetus , a, um, seefarbig, bläulich, a ... ... Farbe, Isid. orig. 19, 17, 14. – b) insbes., factio, die blaugekleidete Partei der Wettfahrer im Zirkus (deren es vier gab, ...
1. forēnsis , e (forum), zum Forum gehörig, I) im allg., zum Markte gehörig, darauf befindlich, Markt-, factio u. turba, die Marktplatzpartei, der Haufe des Marktgesindels (müßige, sich ...
Macrīnus , ī, m., vollst. C. Opilius Macrinus, nur wenige Monate Kaiser (gest. 218 n. Chr.), Eutr ... ... – Dav. Macrīniānus , a, um, makrinianisch, des Makrinus, factio, Lampr. Anton. Diad. 1, 1.
... m. Compar. u. Superl. (factio), I) (nach factio no. I) zum Handeln aufgelegt, amici linguā factiosi, ... ... heimtückisch, adversarii factiosa ludificatio, Cassian. coll. – II) (nach factio no. II) der einen großen Anhang hat, ...
cōn-spondeo , spondī, spōnsum, ēre, sich gegenseitig feierlich angeloben, conspondisse, SC. de Bacch.: consponsi, Naev. com. fr.: consponsa factio, Apul.: foedus consponsum, Auson. – Partiz. subst., cōnspōnsa, ae, ...
factiōnārius , iī, m. (factio), der Vorsteher der Wagenrenner, Cod. Theod. 15, 10, 1.
alter , tera, terum, Genet. alterīus (im Verse auch ... ... Liv.: pars altera, die Gegenpartei, Cic., Liv. u.a.: ebenso factio, Nep.: fortuna, Liv. – dah. poet., ander = ...
2. Barca , ae, m. (Βάρκα ... ... , barcinisch, des Barkas od. der Barciner, familia, factio, Liv.: poet., clades, die Schlacht am Metaurus (i. J. ...
dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... subst., quas enim ex diverso legiones? Tac. – β) im Staate, factio, die Gegenpartei, Suet.: ebenso pars, Iustin., u. partes ...
prasinus , a, um (πράσ ... ... den Lauchgrünen (den grünen Wettfahrern) gehörig, equus, Capit.: factio, die grüne Partei der Wettfahrenden, Suet. (vgl. factio a. E.): agitator, ein Wettfahrer von der grünen Partei, ...
opulentus , a, um (ops), reich an fördernden Mitteln (Ggstz ... ... an Macht u. Ansehen, mächtig, angesehen, reges, Sall.: opulentior factio, Liv. – Plur. subst., opulenti (Ggstz. ignobiles), Enn. ...
testāmentūm , ī, n. (testor), der letzte Wille, ... ... das Vorrecht der römischen Bürger. Es gab drei Arten von Formen bei der testamenti factio: a) calatis comitiis, Gell. 15, 27, 3. b) in procinctu ...
adversārius , a, um (adversus), entgegengekehrt, mit dem Gesichte ... ... contrarius von Sachen), absol. od. mit Dat., Cic. u.a.: factio, Gegenpartei, Nep. – b) subst.: α) adversarius, ī, m ...
ir-remediābilis , e (in u. remediabilis), wogegen es ... ... , 8, 37 H. – b) insbes., unversöhnlich, irr. factio, Maecen. in Sen. ep. 114, 5.