furibundus , a, um (furo), I) sich der Wut hingebend, wuterfüllt, wutschnaubend, wütig, fur. homo ac perditus, Cic.: taurus, Ov.: impetus, Cic. – II) sich der Begeisterung hingebend, von Begeisterung erfüllt, begeistert, praedictio, ...
Āfrī , ōrum, m., die Bewohner von Afrika, bes. im ... ... lips sive Africus, Veget. mil. 4, 38); dah. die Epitheta: furibundus et ruens, Sen.: creber procellis, Verg.: praeceps, protervus, Hor.: auster, ...
ā-mēns , entis, Adi. m. Compar. u. ... ... amentes, quibus animi non sunt integri, surde audiunt, Afran. com. 348: quin furibundus atque amens alienatā mente feraris, Ps. Sall. de rep. 2, 12, ...
vēcors (vaecors), cordis, Abl. cordī, Genet. Plur. ... ... colore, Cic.: conscientiā vecordes, Tac.: vecors de tribunali decurrit, Liv.: cum ille furibundus incitatā illā vecordi mente venisset, Cic.: more vecordium in publicum evolat, Iustin.: ...