glaciālis , e (glacies), eisig, voll Eis, mit Eis verbunden, oceanus, Eismeer, Iuven.: hiems, Verg.: frigus, strenge, Ov.: rigor Caucasi montis, Val. Max.: regio (Ggstz. regio praefervida), Col.: plaga mundi, ...
polus , ī, m. (πόλος, der ... ... (rein lat. vertex), Cic. poët. u. Plin.: p. gelidus, glacialis, Nordpol, Ov.; u. ders. bl. polus, Ov.: p ...
aspero , āvī, ātum, āre (asper), rauh machen, ... ... übh.: fauces (Schlund), Cels.: tabula lapidibus aut ferro asperata, Varr.: glacialis hiems aquilonibus asperat undas, macht stürmisch, Verg. – b) an ...
albitūdo , inis, f. (albus), die Weiße, capitis, graues Haar, Plaut. trin. 873: glacialis, Sulp. Sev. chr. 1, 16, 5 H.
prae-fervidus , a, um, ganz siedend heiß, brennend heiß ... ... . tr. fr.: balneum, Tac.: aestas, Colum.: regio (Ggstz. regio glacialis), Colum. -II) bildl., ganz glühend, ira, der ...
hiems (hiemps), hiemis, f. (altind. himá-s, ... ... . Aen. 1, 125. – personif., Verg. Aen. 3, 120: glacialis Hiems, Ov. met. 2, 30. – B) meton.: 1) ...
rigor , ōris, m. (rigeo), das starre Wesen, ... ... Kälte selbst, gelidus, Lucr.: Alpinus, Ov.: nivalis, Macr.: glacialis Caucasi montis, Val. Max.: aquae, Plin. ep.: mancus algu atque rigore ...