im-prōvidus , a, um (in u. providus), I) etwas nicht ahnend, einer Sache sich nicht versehend, absol., improvida pectora, Verg.: improvidos incautosque hostes opprimere, Liv. – m. Genet., impr. futuri certaminis ...
imprōvidē , Adv. (improvidus), unvorsichtig, Liv. 27, 27, 11. Colum. 6, 17, 1. Curt. 3, 11 (27), 8 u. 4, 16 (62), 17.