incrēmentum , ī, n. (incresco), das Wachstum, die ... ... damna lunae), Sidon. poët.: incrementa luminis mensis (Ggstz. dispendia), Apul.: incrementum capere, wachsen, zunehmen, v. Monde usw., Colum. – B) ...
minūtio , ōnis, f. (minuo), die Verminderung, Verringerung ... ... . 1, 17, 13; 1, 28, 1. – übtr., Ggstz. incrementum, Quint. 8, 4, 28: generalis min. singulorum, Veget. mul. ...
incrēmento , āvī, āre (incrementum), an Wachstum zunehmen, sich vermehren, Augustin. c. lit. Pet. 3, 54. Val. Prob. comment. in Verg. p. 3, 23 Keil.
incrēmentulum , ī, n. (Demin. v. incrementum), das Wachstum, die Zunahme, Apul. met. 5, 12.
in-cōnsōlābilis , e, untröstbar, übtr. = ... ... 14: maeror, Ambros. de Elia et ieiun. 16. § 60: omnium malorum incrementum inc., Heges. 2, 9, 213; vgl. Rönsch Heges. p. ...
diēs , ēi, c. (doch bei Cic. als fem. ... ... quod est dies allatura, Cic.: dies levat luctum, Cic.: negat summo bono afferre incrementum diem, Cic.: dies tempusque leniturum iras, Liv. – / ...
3. latus , eris, n. (viell. zu 2. ... ... domus, Hor.: cum ex omni latere circumplexa (turris) igni foret, Gell.: ut incrementum aquarum quotiens navigia desidunt in lateribus maxime appareat, Sen.: u. so ...
summa , ae, f. (summus, a, um), das ... ... Höhepunkt der Vollendung, der Gipfel, huic studium et incrementum dederit utilitas, summam ratio et exercitatio, Quint. 3, 2, 1; ...
2. dēfectus , ūs, m. (deficio), I) der ... ... Abnehmen, Ausgehen, Schwinden, Fehlen, der Mangel (Ggstz. incrementum), a) übh.: aquarum, Liv.: aquae dulcis, lactis, olei, Plin ...
temporārius , a, um (1. tempus), I) der Zeit ... ... euripus, nur auf kurze Zeit gemacht, Plin.: so theatrum, Plin.: incrementum, von Zeit zu Zeit, Plin.: Ggstz., poenae sive temporariae sive ...