indignitās , ātis, f. (indignus), I) die Unwürdigkeit, Untüchtigkeit ... ... iniuriae, Cic.: indignitate servos vincere, Cic.: omnes indignitates contumeliasque perferre, Caes.: haec indignitas angebat animos m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 4 ...
atrōcitās , ātis, f. (atrox), I) das Gräßliche ... ... Col.: rei, Cic.: sceleris, Sall.: facinoris, Liv.: ipsius facti atrocitas aut indignitas, Cic.: criminis, Tac., criminum, Curt.: poenae, Liv.: temporis atrocitas, ...
ex-cieo , cīvī, citum, ēre u. (gew.) ... ... , -jagen, -scheuchen, suem latebris, Ov.: cubilibus suis exciti, Liv.: indignitas rei magis quam periculum consulem alterum ab urbe excivit, Liv.: ea res ab ...
vinculum u. vinclum , ī, n. (vincio), ... ... durch die ich mich am liebsten an andere geknüpft sehe, Cic.: atqui non indignitas rerum sponsionis vinculum levat, schwächt nicht die Kraft der Verbürgung, Liv.: ...
dēfōrmitās , ātis, f. (deformis) = δυςμορφία, die ... ... Tac.: cuius rei def., Val. Max.; verb. cuius rei def. atque indignitas, Cornif. rhet.: def. exitus, Tac.: illius fugae neglegentiaeque def., Cic.: ...