ingressio , ōnis, f. (ingredior), I) der Eintritt in usw., a) eig.: fori, Cic. Phil. 5, 9. – b) übtr., der Eingang = der Anfang, Cic. or. 11. – ...
sub-obscūrus , a, um, etwas dunkel, a) ... ... , ibid. 13, 36. – b) übtr. = nicht recht verständlich, ingressio, Cic. or. 11: erant breves et interdum subobscuri (sc. oratores), ...
cursus , ūs, m. (curro), der Lauf, ... ... der Rede, v. Redeflusse, interdum cursus in oratione est incitatior, interdum moderata ingressio, Cic.: tantus cursus verborum fuit et sic evolavit oratio, ut etc., Cic ...
terror , ōris, m. (terreo), der (das) ... ... agri terror est oppidanis admotus, Liv.: eo plus nuntii terroris attulere, Liv.: cuius ingressio laetitiam attulit sociis, terrorem autem hostibus, Cic.: cuius rei subita trepidatio magnum ...