īn-sequor , secūtus sum, sequī, unmittelbar nachfolgen, ... ... , darauf ausgehen, convellere vimen, Verg. Aen. 3, 32: non te insequor ut erudiam, Cic. de or. 2, 10. – II) im ...
īnsecūtio , ōnis, f. (insequor), die Verfolgung, Apul. met. 8, 16. Augustin. in psalm. 29. § 8 u.a. Iul. Val. 2, 19. p. 103, 12 K.
īnsecūtor , ōris, m. (insequor), der Verfolger, Tert. apol. 5. Apul. met. 8, 2.
1. īnsequenter , Adv. (insequor) = protinus, sofort, Non. 376, 19.