īn-stīllo , āvī, ātum, āre, I) etwas einträufeln, einflößen, oleum lumini, Cic.: merum in ignes, Ov.: squamam aeris per fistulam, Cels. – übtr., praeceptum auribus, Hor.: aliqua instillavit ac tradidit, Sen.: tuae litterae, quae ...
īnstīllātio , ōnis, f. (instillo), das Einträufeln, canini lactis, Plin. 29, 133: urinae humanae, Pallad. 12, 10.