inventor , ōris, m. (invenio), der Erfinder, Urheber, Archimedes inventor ac machinator bellicorum tormentorum operumque, Liv.: Liber inv. vini, Sen ... ... .: novorum verborum, Cic.: legis, Liv.: legum, Firm.: Zeno, qui inventor et princeps Stoicorum fuit, Cic.
inventrīx , trīcis, f. (Femin. zu inventor), die Erfinderin, Urheberin, oleae Minerva inventrix, Verg. u. Rutil. Nam.: virgo iusti inv., Corp. inscr. Lat. 7, 759, 2: illae omnium doctrinarum inventrices Athenae, Cic.: ...
perfector , ōris, m. (perficio), der Vollender, Vervollkommner, o Parmeno mi, o mearum voluptatum omnium inventor inceptor perfector, Ter. eun. 1034 sq.: stilus ille tuus, quem tu vere dixisti perfectorem dicendi esse ac magistrum, Cic. de or. ...
dēmōnstrātor , ōris, m. (demonstro), der Hinzeiger, Zeiger, I) eig.: Simonides dicitur demonstrator uniuscuiusque sepeliendi fuisse, ... ... – II) übtr., der Darleger, Angeber (einer Verfahrungsart, Ggstz. inventor), Col. 3, 10, 20.
2. dīco , dīxī, dictum, ere (indogerm. *deik, ... ... . Nom. u. Infin., Aesculapius primus vulnus dicitur obligavisse, Cic.: dicitur inventor olivae (sc. esse), wird genannt als usw., Cic.: dicor pulsa ...
māchinātor , ōris, m. (machinor), I) der Maschinenbauer ... ... Anstifter, Cic.: huius belli, Liv.: auctor et mach. malorum, Lact.: scelerum inventor et malorum mach., Lact.: horum omnium scelerum improbissimus mach., Cic.
compositor , ōris, m. (compono), der Zusammensteller, I) der Abfasser, Verfasser, operum, Ov. ... ... , 2. – II) der Ordner, Anordner der Rede, inventor aut compositor, Cic. or. 61.
architectus (in Inschr. arcitectus), ī, m. (= ἀρχιτέκτων), ... ... quasi, tamquam, paene), huius legis, Cic.: arch. paene verborum, Cic.: inventor veritatis et quasi arch. beatae vitae, Cic.: omnium arch. et machinator, ...