ob-struo , strūxī, strūctum, ere, I) entgegenbauen, - ... ... alci omnem aditum ad conditos fructus, Cic. omnes frigoris et iniuriae aditus, Plin.: limen tecti, Ov.: terras et undas, Ov.: aditus angusti et obstructi, Plin. ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... , Liv. 29, 5, 9. – im Passiv, contineri intra suum limen, sich auf das Haus beschränken, Liv.: contineri tecto ac parietibus, Cic ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... consistere et commorari cogit, Cic. – c. ante domum, Ov.: c. citra limen foresque, Ov.: neque is consistens in loco (auf der Stelle), sed ...
a-stringo (ad-stringo), strīnxī, strictum, ere, straff anziehen ... ... venas (terrae) hiantes, sich eng schließen machen, Verg.: so auch limen astrictum, geschlossene, Ov.: cortex astrictus pice, Hor.: astrictum opus bitumine, ...
1. commodum , Adv. (commodus), I) gerade recht, ... ... καί) m. folg. et, eben (gerade)... und, c. limen evaserant et fores ad pristinum statum integrae resurgunt, Apul. met. 1, 14 ...
trāns-fero (trāfero), trānstulī, trānslātum u. trālātum, trānsferre, ... ... den B., Auct. b. Alex. 60, 5 u. so transfer limen pedes, Catull. 61. – m. persönl. Objj., aegros ex lecto ...
ingemīsco (ingemēsco), gemuī, ere (Inchoat. v. ingemo), ... ... v. Lebl., tantum ingemiscit (knistert) ignis, Sen. poët.: ingemuit limen, Ov.: ingemuit solum, Ov. – β) m. in u. ...
scelerātus , a, um, PAdi. (v. scelero), I) ... ... . 1, 3, 67. Ov. met. 4, 456, u. sceleratum limen, Verg. Aen. 6, 563. – II) übtr.: A) ...
1. contemptus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... quam invisior fuit, Iustin. – m. Adv. (wo?), imperiosus intra limen atque impotens, humilis foris et tam contemptus quam contemnens, Sen.