merso , āvī, ātum, āre (Intens. v. mergo), eintauchen, versenken, ovem, Colum.: arietem in gurgite, Verg.: gregem fluvio, Verg.: gallinam Falerno musto, Hor.: undas amne, Mart. Cap.: aquā calidā mersari, Tac.: indumento suo mersari ...
merto , āre, altlat. = merso, Acc. tr. 122 u. 134; vgl. Quint. 1, 4, 14 u. Paul. ex Fest. 81, 10 u. 124, 9.
dē-merso , āre, untertauchen; dah. demersari v. Gestirnen, untergehen, quae (signa) cito orta tardius demersantur, Mart. Cap. 8. § 846.
summergo- , - mersio , - merso , s. sub-mergoetc.
im-mersābilis , e (in u. merso) = ἀβάπτιστος, unversenkbar, adversis rerum immersabilis undis, nicht zu bewältigen, Hor. ep. 1, 2, 22.