mūsculus , ī, m. (Demin. v. mus), ... ... Charis. 95, 11. – C) musculus marinus, eine große Walfischart, der Bartenwalfisch, Plin. 11, 165: bl. musculus, Plin. 9, 186. – D) die Miesmuschel ...
mūriculus , ī, m. (mus) = musculus, die Miesmuschel, Enn. hedyphag. 11 (= fr. var. 44).
mūsculōsus , a, um (musculus), muskulös, fleischig, Cels. u. Colum.
laxo , āvī, ātum, āre (laxus), I) schlaff machen ... ... erweichen, Plin.: corpora laxantur rugis, werden runzelig, Ov.: Ggstz., musculus conducitur (wird angespannt) aut laxatur, Cael. Aur. de morb. chron ...
con-dūco , dūxī, ductum, ere, I) tr.: A) ... ... ) conducunt membra, superiores revocant (strecken sie), Plin. 11, 218: conducitur musculus aut laxatur, Cael. Aur. chron. 2, 1, 8: conducto inferiore ...