... , ganz ebenso, Plaut. Men. 906 u.a. Gell. 1, 6, 4 M. ... ... Fronto ep. ad M. Caes. 1, 2. p. 3, 7 N.: m. Abl., Plaut. capt. 107 u.a. Apul. met. 7, 9.
apiārius , a, um (apis), zu den Bienen gehörig; nur subst., ... ... Bienenzüchter, -vater, Plin. 21, 56. – II) apiārium, ī, n., der Bienenstand, das Bienenhaus, Col. 9, ...
Cybistra , ōrum, n. (τὰ Κύβιστρα), Stadt in Kataonien (später zu Cappadocia secunda gehörig), südlich von Tyana, am Fuße des Taurus, Cic. ep. 15, 2, 2 u. 5 a.
dēlīrium , iī, n. (delirus), als mediz. t. t. = das Delirium, das Irresein, Cels. 2, 6. p. 37, 12 D. u.a.
chrȳseus , a, um (χρύσεος), golden, basiliscus ... ... goldfarbener, Ps. Apul. herb. 128. – Subst., chrȳsea, ōrum, n., goldene Sachen, Mart. 9, 94, 4 (Schneidew. ...
cornulum , ī, n. (Demin. v. cornu), im Spätlat. für corniculum, a) das Hörnchen, bovis, Porphyr. Hor. sat. 1, 4, 34 H. (Meyer cornu). – b) das Trichterchen, ...
contāmen , minis, n. (= contagmen zu contingo, wie exagmen = exāmen zu exigo ... ... die Ansteckung, Tert. poët. adv. Marc. 1, 1 u.a. Mart. Cap. 1. § 10.
cosmicus , a, um (κοσμικός), zur Welt ... ... , ī, m., der Weltbürger, u. cosmica, ōrum, n., das Weltliche, die Welt, beide Mart. 7, ...
baptisma , atis, n. (βάπτισμα), I) das Untertauchen, Abwaschen, Prud. psych. 103 u.a. – II) die christliche Taufe, spät. ICt. ...
acīnacēs , is, Akk. em u. ēn, m. (ἀκινάκης), der kurze, krumme Säbel der Perser, Meder u. Szythen, Hor., Curt. u.a.
1. Capitium , ī, n., Stadt auf dem Nebrodengebirge im südl. Sizilien, j. Capizzi, wov. Capitīnus , a, um, kapitinisch, civitas, Cic. Verr. 3, 103.
cīmēlium (cȳmīlium, cīmīlium), ī, n. (κειμήλιον), das Kleinod, der Schatz, Gregor. M. u.a.
deltōton , ī, n. (δελτωτόν), der Triangel, ein mitternächtiges Gestirn, Cic. Arat. 5 u.a.
culliola , n. pl. (Demin. v. culleum, s. culleus a.E.), die grünen Schalen der Wallnüsse, Paul. ex Fest. 50, 12; vgl. Löwe Prodr. p. 299.
decuplus , a, um (decem u. plus), zehnfach, Spät. – subst., decuplum, ī, n., das Zehnfache, Vulg. Dan. 1, 20.
dēpōnēns , entis, n. (depono), verst. verbum, das Deponens (gramm. t. t.), Charis. 168, 29 u.a. Gramm.
antiscia , ōrum, n. = loca, quae a quattuor punctis cardinalibus aequaliter distant, Firm. math. 2. praef. p. 15. lin. 23 u. 37.
crocātus , a, um (crocus), safrangelb, semen, Plin. 16, 147: vestis, Fronto ad M. Caes. 2, 8. p. 22, 6 N.
cārectum , ī, n. (st. caricetum, v. carex), ein Ort voll Riedgras, Verg., Col. u.a.
2. conditum , ī, n., s. con-do no. II, B, 1, a, α.
Buchempfehlung
Bereits 1792 beginnt Jean Paul die Arbeit an dem von ihm selbst als seinen »Kardinalroman« gesehenen »Titan« bis dieser schließlich 1800-1803 in vier Bänden erscheint und in strenger Anordnung den Werdegang des jungen Helden Albano de Cesara erzählt. Dabei prangert Jean Paul die Zuchtlosigkeit seiner Zeit an, wendet sich gegen Idealismus, Ästhetizismus und Pietismus gleichermaßen und fordert mit seinen Helden die Ausbildung »vielkräftiger«, statt »einkräftiger« Individuen.
546 Seiten, 18.80 Euro