nato , āvī, ātum, āre (Frequent. v. no, nāre), schwimmen, I) eig.: querquedulae natantes, Varro fr.: studiosissimus homo natandi, Cic.: nat. in mari, Cels.: in Oceano, scherzh. = schiffen, Cic. (vgl ...
ē-nato , āvī, ātum, āre, I) intr. herausschwimmen, durch Schwimmen entkommen, A) eig.: si fractis enatat exspes navibus, Hor.: pauci enatant, Phaedr.: ex naufragio patriae salvus nemo potest enatare, Cornif. rhet.: quae (possessiones) etiam ...
novem , Numer. (urspr. *noven, altindisch nava, gotisch u. ahd. niun), neun, Komik., Cic. u.a.: ... ... decem novem, Caes.: novem dierum iter, Caes.: puerulo me non amplius novem annos nato, Nep.
in-nato , āvī, ātum, āre, I) hineinschwimmen, in concham hiantem, Cic. de nat. deor. 2, 123. – II) auf od. in etw. schwimmen, A) eig., m. Dat., ...
an-nato (ad-nato), āvī, ātum, āre, I) an etw. heranschwimmen, m. ad u. Akk., ad proxima navigia, Auct. b. Alex. 20, 6: ad eas naves, ibid. 21, 2: ad ...
dē-nato , āre, herabschwimmen, einherschwimmen, Tusco alveo, Hor. carm. 3, 7, 28: übtr., herabfließen, v. Wasser, denatat ab illo (culmine), Augustin. in psalm. 141, 5 extr.: de tumoribus collis, Augustin. ...
re-nato , ātus, āre, wieder zurückschwimmen über usw., eodem renatato stagno, Augustin. de civ. dei 18, 17.
ab-nato , āre, davonschwimmen, Stat. Ach. 1, 383. Vgl. Gloss. ›abnatare, εκκολυμβησαι‹.
ad-nato , s. an-nato.
trānato (trāns-nato), āvī, āre, hinüber-, durchschwimmen, absol., relicto equo tranatavit, Tac.: Germani tranatantes, Tac.: e Tigri in lacum (v. Fischen), Plin.: simul e mole Bructerorum cuneus tranatavit, Tac. – m. Acc. ...
natātus , ūs, m. (nato), das Schwimmen, Pallad. 1, 17, 2. Claud. IV. cons. Hon. 348; rapt. Pros. 3, 333. Auson. Mos. 90. 275. 344: marinus (im Meere), Apul. met. ...
natātio , ōnis, f. (nato), I) das Schwimmen, die Schwimmübung, Plur. bei Cic. de sen. 58. Cels. 3, 24 extr. – II) meton., der Schwimmplatz, Cels. 3, 27, ...
natātor , ōris, m. (nato), der Schwimmer, Varro LL., Ov. u.a.
prō-nato , āre, hervorschwimmen, hinschwimmen, Hyg. astr. 2, 17 extr.
sub-nato , āre, unten schwimmen, Sil. 14, 483. Apul. met. 4, 31.
prae-nato , āre, I) vorschwimmen, voranschwimmen, Plin. 9, 186. Stat. silv. 3, 2, 36. – II) vorbeischwimmen, praenatante pisciculo, Plin. 9, 146. – übtr., vorbeifließen, amnis domos praenatat, Verg ...
natātilis , e (nato), was schwimmen kann, praeda, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 303: natatiles et volatiles animae, Tert. adv. Herm. 33. – Plur. natatiles subst., Schwimmtiere, Prud. perist. 10, 332. ...
super-nato , āvī, āre, oben darüber-, daraufschwimmen, Sen., Colum. u.a.: mit Dat., arieti supernatasse, Apul. met. 6, 29.
natābulum , ī, n. (nato), der Schwimmplatz, Apul. flor. 16 in.: natabula fluminis, Iul. Val. 2, 9 ed. Paris.
natābilis , e (nato), was schwimmen kann, Boëth. in Cic. top. 3. p. 332, 2 B. Coripp. 4, 43.
Buchempfehlung
»Ein ganz vergebliches Mühen würd' es sein, wenn du, o lieber Leser, es unternehmen solltest, zu den Bildern, die einer längst vergangenen Zeit entnommen, die Originale in der neuesten nächsten Umgebung ausspähen zu wollen. Alle Harmlosigkeit, auf die vorzüglich gerechnet, würde über diesem Mühen zugrunde gehen müssen.« E. T. A. Hoffmann im Oktober 1818
88 Seiten, 5.80 Euro