nivālis , e (nix), zum Schnee gehörig, Schnee-, I) eig. u. meton.: A) eig.: dies, Liv.: ventus, Plin.: aurae, Hor.: nivali compede vinctus Hebrus, Eis, Hor.: aqua, Gell.: undae, Mart.: moles ...
Othrys , yos, Akk. yn u. ym, m. (Ὄθρυς), ein hohes (dah. nivalis) u. waldreiches (dah. piniger) Gebirge in der thessal. Landschaft ...
zōna , ae, f. (ζώνη), der ... ... , 13; 2, 5, 20. Mart. Cap. 6. § 602: zona nivalis (kalte), Lucan. 4, 106: perusta (heiße), Lucan. 9 ...
rigor , ōris, m. (rigeo), das starre Wesen, ... ... meton. die Kälte selbst, gelidus, Lucr.: Alpinus, Ov.: nivalis, Macr.: glacialis Caucasi montis, Val. Max.: aquae, Plin. ep.: mancus ...