obstetrīx (obstitrīx, opstitrīx), trīcis, Genet. Plur. trīcum, f. (obsto), die Wehmutter, Hebamme, Plaut. capt. 629; cist. 141 u.a. Ter. adelph. 292 u. 354. Varro vit. P.R. 2, ...
opstetrīx , s. obstetrīx.
obstitrīx , s. obstetrīx.
obstetrīco , āvī, āre (obstetrix), Hebammendienste tun, obstetricandi scientia, Vulg. exod. 1, 19: quasi ipsae obstetricaverint, Interpr. Iren. 2, 28, 6: obstetricante manu eius, Vulg. Iob 26, 13: poëtis obstetricantibus (bildl. ), Tert. ad ...
obstetrīcius (opstetrīcius), a, um (obstetrix), zur Hebamme (Wehmutter) gehörig, Hebammen-, I) eig.: manus, Arnob. 3, 10. – subst., obstetrīcia, ōrum, n., die Hebammendienste, dearum, Plin. 35, 140. – ...
explōro , āvī, ātum, āre, ausspähen, I) ... ... in dasselbe eindringen kann), Verg.: taurus cornua in adversis truncis explorat, Lucan.: obstetrix virginis cuiusdam integritatem manu velut explorans, Augustin. de civ. dei 1, 18 ...
integritās , ātis f. (integer), die Unversehrtheit, ... ... die Jungfernschaft, virginalis, Augustin. de civ. dei 1, 19: obstetrix virginis cuiusdam integritatem manu velut explorans, Augustin. de civ. dei 1, 18 ...