partītē , Adv. (partitus, Partiz. v. partio), mit bestimmter-, deutlicher Einteilung, dicere, Cic. or. 99.
multipertītus , a, um (multus u. partitus), vielfältig eingeteilt, vielfältig, Plin. 6, 66.
quīnquepertītus (quīnquepartītus), a, um (quinque u. partitus, Partiz. v. partior), fünffältig, α) Form quinquepert., Cic. de inv. 1, 59 u. 68. Augustin. de civ. dei 6, 3. p. 249, ...
... dividet, Cic.: id ipsum in ea quae decuit membra partitus est, Cic.: si diceretur centum quinquaginta sex ... ... (verst. inter se) partirentur, Cic.: pupillis bona erepta cum eo partitus est, Cic.: nonne... aerarium cum eo partitus es? Cic.: suum honorem cum Scipione partitur, Caes.: curam dilectus in ...