pāscuus , a, um (pasco), zur Weide dienlich, ager, Plaut. u. Cic.: silva, ICt. – subst., a) pāscuum, ī, n., die Weide, Scriptt. r. r. u.a.: paucorum ...
arvus , a, um (st. aruus v. aro), ... ... zum Pflügen bestimmt, Acker-, Saat-, I) adi.: ager (Ggstz. pascuus), Plaut. truc. 149. Varr. LL. 5, 39. Cic. de ...
pāscua , ae, f. u. ōrum, n., s. pāscuus.
com-pāscuus (arch. compāscuos), a, um, zum gemeinschaftlichen Beweiden geeignet, -gehörig, ager, Gemeindetrift, Cic. u.a. – neutr. subst., ius compascui, ICt.: Plur. compāscua ōrum, n., Gemeindetriften, ...
2. saltus , ūs, m. (verwandt mit ἄλσος, ἄλτις ... ... der Weidefleck, Triftfleck, die Viehtrift, s. pāscuus, ICt.: saltibus in vacuis pascant, Verg.: saltibus silvestribus delectantur, Varro. – ...